Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Een houtje

Voor de zoveelste keer bekeek ik de stapel dozen die we net uit de auto hadden geplukt en voor de zoveelste keer zei ik dat we werk moeten maken van een andere auto, een stationwagen of een kleine camionette of zo.

De buurvrouw wist te vertellen dat zij een comfortauto hadden en dat ze daar wel 16 bananendozen in meegebracht had. Bovendien had die auto zijn koffer niet zo laag bij de grond en dat was beter voor de rug.

“Hout vast houden” zei ik, terwijl ik bij gebrek aan hout mijn hoofd maar vastgreep “maar over mijn rug heb ik geen klagen”.

Die avond, bij het inladen, schoten de vlammen van het verschot door mijn rug. Een dag later was dat wel al terug vergeten.

Ik heb één troost. Ik heb tenminste geen houten kop.

Previous

Een echte kenner

Next

Voor op reis

9 Comments

  1. Grappige uitdrukking, zoiets als het Nederlandse ‘afkloppen op ongeverfd hout’.
    Maar 16 bananendozen? Die grote chiquitadozen?
    Ze al ze in elkaar geschoven hebben.
    Of rijden ze een SUV?

  2. Mijn vorige auto had een groot laadvermogen, maar ik werd overal aangeklampt om spullen te vervoeren.
    Nu ik met een Mokka rijd laten ze me met rust.

    • ms

      Jaaa … dat is een risico natuurlijk.

      Maar! Zij, voor wie ik dat wel zou willen doen, hebben enerzijds een grote Amerikaanse Ford en anderzijds een Ford Tourneo Connect. Lucs zus heeft geen auto, die woont nogal ver, maar dat zou ik niet echt een probleem vinden.

      Alle anderen krijgen sowieso nul op het rekest.

  3. Hopelijk gaat het ondertussen beter met de rug. Komt dat tegen als je geen hout vast kan houden… ?

  4. elsje

    een comfortauto …ha ha een dikke nekken bak noem ik dat.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén