Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Op stap schuifel

Hopend op een snelle beterschap met het oog op de komende voorjaarsbloeiers en bijhorende wandelingen hield ik secuur de berichten over bosanemonen in Bertembos in het oog.

Bertembos is blijkbaar niet voor ons bedoeld. Telkens we het op de planning zetten, komt er iets tussen. Ik voorzag het al. Het zou weer niets worden. Die lies zou niet op tijd genezen zijn.

“Nu je het toch over de voorjaarsbloeiers hebt” begon Luc die dag dat ik er over blogde “hoe zit het eigenlijk met die rode in Meldertbos? Of is dat geen voorjaarsbloeier?”

Vergeten waren bosanemonen. Ik hoorde rode kelkzwammetjes uit al hun kelen kwelen: “Kom snel, kom snel, of je bent te laat”. Enig opzoeken in de oudere logs leerde me dat we er de twee vorige jaren keren praktisch dag op dag op hetzelfde moment waren. Vorig jaar was het sowieso noppes.

Maar … wat met dat been? Een toertje Meldertbos is mààr 2km. Maar niemand verplichtte me het toertje te doen. Ik kon sneller terugkeren. Maar die rooi zwammekes staan dan wél helemaal achterin. Dus keer het en draai het zoals je wil, het zou toch een tweetal kilometers worden, wou ik ze zien. En dat wou ik …

Langzaam aan schuifelde ik over het bospad, voorzichtig hield ik de linkerkant van het schabouwelijke vlonderpad, de modder was verwaarloosbaar maar ik ging er toch niet zo gezwind door als anders.

We waren 820m ver toen we beslisten op onze stappen terug te keren. We kennen de rest van de wandeling. Die gaat deels door een weide. En hoe die ondergrond zou zijn, daar hadden we het raden naar. En risico’s wou ik niet nemen.

Al bij al stond er 1.820m op de Runtastic en voelde ik toch niet zo direct nadelige gevolgen in mijn heup.

Opdracht volbracht? Natuurlijk wel. Behalve de rode kelkzwam kwamen we nog wel ander moois tegen. Bosanemonen met hopen. Bertembos kan wel nog een jaartje wachten. De Europese hoornaar is een toemaatje. Ach ja, het beest liet ons gerust, ik mocht hem op de foto zetten en iedereen was content.

Of ik nog content ga zijn als ik straks opsta is nog even afwachten hoe die lies gaat reageren.


Meer foto’s

Previous

Het krentenbrood

Next

Het lege

17 Comments

  1. Prachtig. De rode kelkzwam zag ik nooit eerder.

  2. O wauw. Heel mooi, dat rode zwammetje.

  3. Daar zitten enkele heel erg mooie foto’s tussen. De natuur op haar best.

    • ms

      Dank je.

      Wel een beetje veel bosanemonen, maar vermits ik niet kon kiezen heb ik ze er maar op gezet.

      En dan had ik al een selectie gedaan. Een mens blijft maar foto’s nemen.

  4. marieclaire

    Wat apart die rode kelkzwam, die kende ik helemaal. Sommige van deze zwammetjes staan wat onsmakelijk op de foto, andere dan juist heel fraai.

  5. Wat mooi, die zwam ken ik niet, nog nooit gezien behalve hier.
    Toch zorgelijk, die heup…

    • ms

      Ach ja, je zou denken dat je als je het één keer zag … maar als we alle voorjaarsbloeiers jaar op jaar willen zien hebben we toch weer een paar wandelingen voor de boeg.

      We proberen wel telkens op een andere locatie maar die rode staat hier relatief dicht bij.

      Zoals gezegd lijkt Bertembos wel bespookt. Het lukt niet echt. Maar er is ook nog het bezoek aan een tuin ergens over de grens die jaar na jaar gesaboteerd wordt.

      Die heup? Het gaat, volgens mij, de goeie kant op. Ik nam vandaag maar twee paracetamols om af te bouwen. En na gisteren wou ik vandaag toch niet wandelen.

      Morgen gaan we weer een kort stukje doen. En daarna zien we wel weer.

  6. elsjeveth

    Nooit eerder gezien de rode kelkzwam. Wat mooi! hopelijk heeft je heup je niet beloond met vervelende klachten nu je zo succesvol de zwam en anemonen op tijd hebt gespot.

  7. Wat een pracht!

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén