Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Neen!

Ik moet zeker niet meer uitleggen wat corona is? En ook niet wat de gevolgen waren? En over aanpassende reglementen ga ik het ook niet hebben. Ik wil het hebben over “Neen!

Over ons respectievelijk “Neen!” op de kennisgeving van twee begrafenissen schreef ik al. En al kwam er niet echt commentaar op, er werd wel gezegd dat alles wel veilig zou doorgaan.

Een goeie verstaander heeft niet meer woorden nodig. We vonden het wel erg, we vonden het ook een moeilijke keuze. Maar de overledene zou er niet wakker van liggen.

Toen Broer in de buurt kwam voor de autocontrole, stelde hij voor om eens langs te komen. Ik overwoog maar vond het veiliger van niet. Verschillende personen in Broers gezin hadden namelijk tamelijk intensief contact met risico- én coronapatiënten. Broer begreep dat … denk ik toch, hoop ik toch.

Lucs zus drong en dringt aan op een bezoek, maar bij Lucs zus is altijd wel iemand op bezoek of er is een hele hoop iemanden op bezoek. De wijkjeugd troept bij elkaar bij haar. En al vind ik dat vooral prettig voor Lucs zus en al ben ik een heel klein beetje ieniemienie jaloers op haar … ik ben niet zo extravert, integendeel.

Ze zegt: “Mor allee …” als Luc haar zijn overwegingen uiteen zet.

En dan was er de trouw, nog vóór mijn tweede vaccinatie. Het moest en zou op die dag omwille van die bepaalde datum. Het heeft enkele dagen geduurd eer het doordrong dat mijn “Neen!” mijn “Neen!” bleef. Het verdict was hard. Meer valt daar ook niet over te zeggen.

En dan komen we aan het nu, aan de komende grote bevrijding. En ineens gooien ze een hoop dingen om te doen op ons talloor.

We hadden in september een midweek Sunparks en een midweek Center Parcs, mogelijk een halve week Nitro. Ik kijk daar naar uit.

Er is eind augustus een grote boekenmarkt waar we al twee jaar geleden ingeschreven waren. Ik keek daar ook naar uit.

Het spijtige er aan? De ene is de zaterdagavond -zeg maar nacht- en we vertrekken de maandag er op naar Mol.

En dan gooien ze er hier bij ons op zondag nog een dagevenement tussen dat we wel zien zitten.

En ja, we zouden dat allemaal doodgraag doen maar zo gegroepeerd is dat niet plezant meer, niet tof meer, niet meer om naar uit te kijken, maar pure stress.

Ik, die zo kan genieten van het plannen en regelen van een vakantie, al is het dan een korte, zou dat nu moeten doen met de gestolen uurtjes terwijl ik andere dingen zou moeten regelen zoals het uitsorteren van boeken en het klaarzetten van een rommelmarkt.

Neem daar in september nog de maandelijkse boekenmarkt bij en we zijn die hele maand september in touw met dingen die wél plezant en wél tof en wél om naar uit te kijken zouden moeten zijn, maar het dus niet doen.

Zou ik geen “Neen!” zeggen?

Previous

Het ergerlijke ritme

Next

Krukken voor gladiolen

10 Comments

  1. Moeilijke zaak. Keuzes maken. Regelen in gestolen uurtjes, het is niet wat je wilde maar wat moet je anders? Nee is zo definitief.

    • ms

      Moeilijke zaken ja. Keuzes maken inderdaad. Maar ik ga toch snoeien in het overaanbod.

      Sunparks en Center Parcs doen we zeker, die laatste schoven we al anderhalf jaar voor ons uit. Nitro is nog niet zo zeker. Zoneke moet eerst weten of hij kan boeken.

      Boeken- en rommelmarkt gaan we vervangen door een paar op latere datum, kwestie van meer gespreid te zijn. Van de ene kregen we nog geen bevestiging en de andere schreven we (nog) niet in. Mogelijk mogen we volgend jaar niet meer, maar dan is dat ook maar zo.

      Momenteel voel ik me een beetje zoals een overbodig iets dat ze uit de kast halen als het hen goed uit komt.

  2. elsjeveth

    Oei dat is een lastige, juist nu er weer meer mogelijk voor je is, jezelf ´straffen´ door de leuke dingen niet te doen, neen is in dit geval definitief…ik zou er nog een nachtje over slapen.

    • ms

      Ze juist wel doen is mezelf straffen.

      Het is té veel van het goede in één keer. Ik zou me er niet amuseren omdat ik steeds zou lopen denken wat ik allemaal nog moet doen voor de volgende.

      • elsjeveth

        Tja dat is lastig, bizar toch eerst niets en nu ineens van alles. Dosering niet te doen

        • ms

          We gaan gewoon van die twee mini-vakantietjes genieten en mogelijk een half weekske van de hond en van onze maandelijkse boekenmarkt. En verder zien we wel hoe het verder loopt.

          Het was eigenlijk vóór corona ook al zo. We hadden niks gepland, maar als we durfden iets te plannen kwam er gegarandeerd nog één en ander op dezelfde dag.

          Maar nu zouden we wel alles willen doen, maar dan is dat alles ook maar half voorbereid.

          • elsjeveth

            Wij willen ook zoveel ineens. Vakantie zit er dit jaar niet in. Dus doen we mini bezoeken aan vrienden of ze logeren een nachtje bij ons.

            • ms

              Alles regelt zichzelf. Van de ene voor zaterdag kregen we geen bevestiging, die van zondag gaan we als bezoeker maar niet zelf deelnemen.

              Zoneke gaat pas in oktober dus de Nitro-oppas komt later.

              Maar er komt wat bij. De kleindochters komen in september op weekend. Het is dan wel net de zondag van de boekenmarkt maar we nemen minder boeken en twee kleindochters mee …

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén