Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Turn – Dans – Fiets

Een heel oud en lang verhaal dat erg kort te vertellen is.

Ik was 15 en mijn moeder kreeg bij de Solo een paar sloefkes, turnpantoffels zei ze, maar ze zagen er niet uit als de lompe witte turnsloefen en ik mocht ze niet gebruiken. Dan zijn het balletschoenen, beweerde mijn moeder. Maar zo zagen ze er ook niet uit.

Tot hier het heel oud en kort verhaal.

Nieuw en nutteloos belandden ze in een doos tot een dikke 20 jaar geleden en ik ze ging gebruiken om met het binnenhuisveloke te rijden. Ze pasten niet, maar ze pasten wel. Ze waren te klein, maar dat waren ze niet. Het probleem zat hem in een te platte tip en mijn tenen waren niet plat.

Maar ach het deerde niet, ik reed er toch maar mee.

Tot hier het gewoonweg oud en kort verhaal.

Het binnenhuisveloke ging op stal tot een poos terug en ik wou geen geknepen tenen meer. Ik stak de sloefkes bij de rommelmarkt en bij de eerste gelegenheid waren ze verkocht.

Voilà. En dan nu het nu, dat niet oud en niet zo kort is.

Ik reed op het binnenhuisveloke met mijn sportsloefen. Dat was een slecht gedacht. Mijn voeten geraakten niet in de stijgbeugels. Ik reed op het binnenhuisveloke op mijn sokken. Dat was een slecht gedacht. Mijn voeten schoven van de pedalen.

Ik wou terug Solosloefkes, maar wat waren dat eigenlijk. Ik vond ze ergens op google bij turnsloefen maar nader bekijken kon niet en ik kon ze ook niet kopen.

“Yogasokken met antislipnoppen” stelde Luc voor. Dàt was een goed idee. Ik zou ze bestellen nadat we naar Sunparks waren geweest. Een mens wil toch geen pakskesdienst aan de deur tijdens dagen van afwezigheid.

En dan staan we in de Kilomeet, je weet wel, waar alles te koop is per meter of per kilo. En wat ligt daar? Jawel. Nieuw, nog in de verpakking. Met veters en niet met een elastiek en met platte tenen maar wel groot genoeg. Ik heb ze niet gepast, ik heb ze enkel zool tegen zool tegen mijn voet gelegd. Moesten ze niet passen zouden ze gewoon hun voorgangers gevolgd zijn.

De prijs? In de Kilomeet? Verwaarloosbaar! 2,5€ voor de volledige aankoop waar ook een tiental boeken bij zaten.

Ze gaan niet naar de rommelmarkt. Ze passen.

En bij het googelen op de naam die op de zool staat bleek dan wel dat het wel turnsloefen konden zijn maar niet voor schooldoeleinden en dat het dan wel dansschoenen konden zijn maar dan niet voor ballet.

We hebben weer wat bijgeleerd en ik moet geen yogasokken hebben.

Previous

En toen werd het zomer

Next

Terwijl velen sliepen …

13 Comments

  1. Sloefkes, ik las daar vandaag toevallig een artikel over, over het woord, en wát een schitterend woord is het! Ook al ken je het woord niet, je weet meteen wat het betekent. In Amerika noemen ze slippers: flip flops. Ook al zo goed.

  2. Ik zal wel iets gemist hebben want ik de Kilomeet niet, sloefjes wat een heerlijk woord. Ik zweer bij mijn slippers met gespen en heb inmiddels 2 reserveparen liggen. Sokken met nopjes is niet alles hoor die geven wel eens af of raken los.

    • ms

      De Kilomeet verkoopt spullen die in de Kringwinkel niet verkocht raken en dat per meter of per kilo maar echt voor een minimum.

  3. Mooi verhaal. Ja, sloefkes klinkt best goed, grappig.
    Dat die van je moeder lang in de kast bleven was jammer maar achteraf niet erg, je had ze toch niet gedragen. ☻

  4. Om aardappelen in te bakken? 🤔😂

  5. elsjeveth

    het oude korte verhaal vertelt over de historie van de sloefkes 🙂 het langere nu nu verhaal een succes story dankzij de Kilomeet

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén