In het verleden zijn hier blijkbaar rare toeren uitgehaald met dit huis waardoor onze aanbouw zo bizar kan zijn als hij is. En daarom even een beschrijving van de eigenaardige toestand waarin dat stuk huis van ons zich bevindt.

Stel je voor, je staat op een vierkant gekasseid koerke, achter je is een ijzeren poort met daarachter de straat. Links staat het huis, voor je staat de aanbouw, rechts staat de muur van de stallen. Maar die stallen heeft de vorige eigenaar laten invallen en om te verhinderen dat de tuin van de buurman op onze schoot zou rijzen heeft die vorige eigenaar daar een paar camionnekes grond laten opgooien. Dat is onze berg.

Waar die stallen aan de aanbouw gegroeid waren, is op benedenverdieping nog steeds een muur met een deurgat zonder deur, maar die zie je niet want daar heeft de vorige eigenaar het nogal bric-a-brac foefelare flans-ineen kot -kortweg het kotkot genoemd- gebouwd met daarin het vroeger klein buroke. Waar het oorspronkelijk klein buroke van het huis zich bevond weten we niet. Er zal er wel een geweest zijn want dit moet vroeger in zijn gloriedagen een tamelijk luxueus huis geweest zijn en er zijn hier geen boskes in de buurt.

Daarboven heeft de vorige eigenaar het gat naar de eerste verdieping van de aanbouw toegemaakt met een ijzeren golfplaat. De trap achter het kotkot, naar die eerste verdieping, was al eerder ingestort.

Terug naar het koerke, rug naar de straat. Voor je is een deur naar het kot en een deur naar de keuken, links in de gevel van het huis is nog een deur naar de keuken, maar die deurt niet meer. We denken dat de oorspronkelijke keuken in het huis zelf zat en dat er in de aanbouw twee koten waren. Dat is puur giswerk natuurlijk. Feit is dat er nu een stuk van de keuken in het huis zelf zit en een stuk in de aanbouw.

Van in het huis kunnen we natuurlijk gewoon met een deur naar de keuken.

Op de eerste verdieping is er geen doorgang naar de aanbouw.

Op de zolder is een trap naar beneden naar de eerste verdieping van de aanbouw, alleen heeft één van de vorige eigenaars die doorgang dicht gemetst zodat je met je neus tegen een muur loopt als je die trap afgaat. Eerlijk is eerlijk, wij zouden dat niet doen wegens geen vertrouwen in die trap.

Hoe geraak je nu op die aanbouw? Of beter geraakte! Wel met een ladder en door het venster dat uitgeeft op het koerke en waar geen venster in stond.

Dat is verleden tijd.

Want het dak van de aanbouw was slecht. Het dak van het huis en van de aanbouw kwamen in een “V” samen waaraan een goot hing. Die goot was slecht. Daardoor was een steunbalk tussen de zolder en de aanbouw rot.

Dus kwamen de mannen voor het dak, die legden niet alleen een nieuw dak, maar haalden ook die rotte balk en het rotte plafonneke tussen het eerste verdiep en de zolder van die aanbouw weg.

Resultaat: op de zolder is een opening van een 55à60cm hoog van waaruit je de ganse binnenzijde van de aanbouw kan zien. Maar je moet er wel op je buik gaan voor liggen, zoals voor het kijken naar de zwaluwen die onder het restant van het plafonneke huisden en terug huizen.

Als Slow naar de aanbouw wil, steekt hij de ladder door die gleuf, gaat op zijn buik liggen, draait zich zodat zijn benen boven de leegte hangen en schuift achteruit tot hij zijn benen naar beneden krijgt en dan hopen we allemaal dat die ladder op de juiste plaats staat. Als hij aan die gleuf gaat zitten met zijn benen op de ladder, kan hij er niet onder natuurlijk, want dan zit hij met zijn neus tegen het dak. En omdat een mens zijn knieën maar in één richting kan plooien moet hij echt zo ver achteruit boven het niets gaan hangen dat mske er de zemelen van krijgt.

Nu heeft Slow die onderneming al meerdere keren ondernomen, zoals vorige winter voor het dichtmaken van het vensterraam zonder venster en voor het isoleren van de waterleiding die daar natuurlijk op een betonnen vloer ligt te liggen.