Ik snap mske soms toch niet. Vele jaren geleden, nog in het wat-washuis, kwam ze eens af met zo een ding met koorden bespannen. Ik snapte de bedoeling niet, ze zei dat dat een krabpaal was, maar wie had er een krabpaal nodig als er boven op de overloop zo een leuk ruw gevlochten tapijt lag. Ikke nie!

Toen ik hier in de keuken sliep hing ze krabgeval daar op, dus ging ik maar elders slapen. Sedert ik in 2006 ziek werd en in het buro eens in de kasten heb gekrabd, sluit ze me in de gang ’s nachts. Daar heeft ze al een paar keer serieus van haar sikkedeizen gemaakt omdat ik aan de fruitbakske gekrabd had. Dus doe ik dat niet meer.

Nu onlangs merkte ze klauwsporen in de tegenlat van de badkamerdeur. Ze heeft niks gezegd, maar ze heeft dat rotding aan de klink gehangen.

Nu zegt ze dat dat voor dient en ze zei ook dat ze geen deftige krabpaal gaat kopen vóór ze weet of ik dat zou gebruiken of niet. Maar ik moet dat niet hebben, Dat ding rammelt als je daar aan komt en ik zou liever hebben dat ze terug zo een stuk tapijt legt. Dat rammelen is om te spelen, zegt ze, maar ik ben een serieuze kater en geen flosjige speelkat. Weet je, toen ze sprak over een deftige krabpaal zei ze daarbij dat die ook een slaapvertrekske hebben. Wel, ik ben van de slag de witte kattenkop gaan gebruiken die hier ondertussen ook al drie jaar nutteloos op die palier staat.