Slow heeft schrammen op zijn armen. Dat komt van tussen de takken te hangen. “Ik heb met een tijger gevochten” vertelt hij Ella die naar de schrammen wijst. “Hebben de tijgers dan niets?” vraagt Ella. “Eén tijger is wel genoeg” zegt Slow. Ella vraagt hoe het dan afliep en waar de tijger naartoe is. “Ik ben snel op de bus gesprongen” zegt Slow, op die manier vermijdend dat hij zou moeten uitleggen wat die tijger verder deed.

“Slow heeft met een tijger gevochten” vertelt Ella even later aan Amke. Amke kijkt naar mske zoals Amke in zulk geval altijd naar mske kijkt, met een vraag en het antwoord tegelijk in haar oogskes.

Wat later zitten ze allen samen op de zetel als mske zegt: “maar allee Amke, nu is die school nog maar een week bezig en nu staan je beentjes al weer vol blauwe plekken, hoe doe je dat toch?” “Zie je” zegt Slow tegen Ella “Amke heeft met een trein gevochten”. Maar dàt geloofde ook Ella niet.

mske denkt dat Ella goed weet dat Slow niet met een tijger vocht maar dat ze het net zoals met die kannibaal een geweldig verhaal vindt.