Om gemakkelijkheidsredenen hebben Slow en mske dezelfde gsm, een Nokia 3410.  Waarschijnlijk zijn er die vinden dat die nog uit de oertijd stammen, volgens gsm normen zal dat zo wel zijn, maar voor Slow en mske moeten die alleen maar dienen om eens te telefoneren en eens te sms’en. En vergeet bovendien niet dat wij hier met die beperkte dekking zitten, waardoor telefoneren moeilijk gaat -soms moeten ze op de palier gaan staan- en sms’en doet mske met haar arm omhoog, Slow smst niet -of zo goed als niet- hij vindt dat prutswerk.

De laatste tijd echter begonnen die twee gsm’s toch tekenen van ouderdom te vertonen, die van Slow al wat erger  dan die van mske al is die dan een paar jaar jonger.   Die van mske is al van mei 2003.  En hij hangt elke nacht aan zijn infuus. Maar hier vonden ze dat, gezien dat voornoemd gebrek aan dekking nog altijd niet dramatisch.

Maar nu was het er over! De dag dat mske alleen naar Amke en Ella ging, net op die dag ging die batterij idioot gaan doen.  Ze gaf aan niet voldoende opgeladen te zijn. Dat is precies wat die van Slow’s gsm constant zit te zeggen. De volgende dag was er weer geen vuiltje aan de lucht.  Tot Slow en mske dinsdag in Leuven waren, daar belde mske vanuit een winkel naar Bollie en de gsm viel uit.  Nu kreeg mske het toch wat op haar heupen.  Maar ja, ze vergat het ook weer toen alles toch geregeld geraakte.

Gisteren was het pas goed mis! Finaal uit met de vriendschap met de gsm’s! Ze belde namelijk onder de middag naar Slow, met de vaste wel te verstaan, maar Slow’s gsm vertoonte zulke kuren dat ze geen deftig woord tegen mekaar konden zeggen.

Dat het uit moest zijn! Dat besloten Slow en mske.  Maar enerzijds vinden ze het dan sneu om geld te geven aan zo een ding dat de helft van de tijd niet gebruikt kan worden omdat er juist in onzen hof en ons huis en die van hier schuinsover geen bereik is en heb je zo een gsm niet echt nodig in een huis met een vaste lijn maar anderzijds heb je die wel nodig op een bus of in ’t midden van ’t veld of in een winkel in Leuven en dààr moet die dan wel werken.

Slow bedacht dat hier nog twee identieke gsm’s lagen die ze ooit van Max kregen. Er is dan maar één oplader bij maar normaal gezien zouden die toch niet alle nachten moeten aanhangen en dan moeten ze maar afwisselen tot ze zo een identieke adapter vinden.  mske vond het een superidee, al hebben die nog kleinere toetskes dan de Nokia’s en  hadden ze besloten dat de volgende iets grotere toetsen mochten hebben. Wat toetsen betreft zie je op die van mske toch niet veel meer, die zijn afgesleten.

Tot daar toe. Slow herstak zijn sim-kaart en laadde het eerste toestel op.  Daarmee is hij nu weg. En nu ligt die tweede hier op te laden.

Waarom Slow en mske dezelfde gsm nodig hebben? Slow kan daar geen weg mee. Die moet altijd aan mske vragen hoe hij dit of dat of hoe hij zus of zo. Daarom vindt mske het handiger om dezelfde te hebben zodat ze geen twee keer die dingen moet bestudderen.  Jaja, ik weet wel dat het bestuderen moet zijn, maar onder de gegeven omstandigheden klinkt bestudderen precies als wat ik wil zeggen.