Meestal schrijven we niet over dingen zoals hiernavolgend. Maar op een inspiratieloze maandagmorgen zullen we ’t er moeten mee doen.

Jaren geleden in mskes kindertijd was er het Vaticaans Concilie. Daardoor kwam paus Johannes XXIII soms op TV. Daar dienden pausen dus voor.

Later kwamen er anderen en het enige belangrijke nieuws was dan de witte rook uit een schouwpijpke. Er kwam de paus die veel op reis ging en er was de paus die eeuwig en altijd tegen de grond ging en die ging kussen. Daar dienden pausen dus ook voor.

Sedert we hier echter een leuterende aartsbisschop hebben lijkt het wel of die aartsbisschop en de paus mekaar concurrentie aandoen in het verspreiden van ongevraagde meningen. Ach, de oplossing is gemakkelijk, je gaat dat gewoon niet lezen. mske is niet beïnvloedbaar door leuteraars maar er zijn er anderen. En door het herhaalde opdreunen van die scheve ideeën zou het bij sommigen wel eens kunnen blijven plakken.

We hebben ondertussen genoeg gezien tot wat het kan leiden als iemand, die het beter meent te weten, zijn bedoelingen staaft met: “het mag niet van de paus!” of “het moet van de paus!”

Is het nog geen tijd voor een Vaticaans Concilie? Dan heeft die mens ook een bezigheid en laat hij de anderen met rust.