“De tijd vliegt” zeggen ze. Dat zal wel, dat ondervinden wij ook. Maar er zit wel een maartje aan vast.
Kijk, we moesten om 10u bij de bank zijn. Ik sta op om kwart voor negen. Ik ontbijt. Ik kijk even naar het blog, gewoon om te kijken of het geplande postje er wel staat.
En dan gaat het fout. Ik ga douchen. Op dat ogenblik is het kwart na negen.
Ineens zet die tijd een versnelling in en kom ik uit de douche om 9.35u. Onbegrijpelijk, maar kom.
Ik spring in mijn kleren, laat de dagcrème voor wat hij is, zet een streep rond mijn ogen en stap in mijn schoenen terwijl ik mijn ringen aansteek en mijn armbandhorloge omdoe. We stappen naar buiten, in de auto en rijden naar Landen.
Aangezien we niet in die Stationsstraat kunnen parkeren, dat kan wel maar dat riskeren we niet, zetten we de auto in een zijstraat nog voor we de Stationsstraat inrijden. We moeten zo ongeveer een 500 m stappen. Dat doen we. Ik stap me de ziel uit het lijf, gooi de deur van de bank open, geen paniek hoor, die gaat automatisch, en kijk op mijn armbandhorloge.
En dan snap ik het niet meer. Op dat ogenblik is het nog zeven vóór tien.
Dus die versnelling tijdens de douche is weer omgezet in een vertraging achteraf. En geloof me, al onze klokken staan gelijk.
Gettie
En vooral: waar is die tijd naar toe gevlogen en wat deed die daar behalve jullie een loer draaien??
bea
Pfff, vader tijd kan der nogal mee rammelen.