Ik stond zo wat concepten te passen, maar hing ze één voor één onverrichter zake weer op in het conceptenvak.

Er waren meerdere redenen waarom ik het op dat ogenblik niet zag zitten om er over te schrijven:

• Over weemoed schrijf ik enkel als ik blij ben, anders riskeert het te zwaar uit te vallen.
• Herinneringen die er enkel zijn, zonder een meerwaarde, spreken niet aan.
• Verhalen die nog niet af zijn vergen een vervolg.
• Het gegeven staat al veel te lang in concept, de mot zit er al in.

Gelukkig vond ik nog een bruikbaar niemendalletje op de internetgazet: “Eén op zeven jongeren plaatst tijdens hun vakantie nepfoto’s op sociale media.

• Voor zover het sociale van de media.
• Voor zover het vakantiegevoel op vakantie.
• Voor zover het vriendjes zijn.
• Voor zover het gebrek aan inhoud van dit postje, het is zo leeg als de hoofden der leeghoofden.