Zoek
Ik was erg verbaasd, toen Karl Vannieuwkerke op 22 juli tegen Bram Tankink, analist – opvolger van de vorige begon over wat grapjasserij op Twitter over het hemd dat Bram Tankink de vorige dag, op 21 juli zou aan gehad hebben.
“Wat voor een hemd had Bram Tankink gisteren aan?” vroeg ik Luc, want ik herinnerde me daar niets van, al had ik die aflevering wel gezien. “Ik zou het niet weten” zei Luc “iets met bloemen1, dacht hij.
Waarom had ik nu dat hemd niet gezien? Omdat ik naar zijn mond keek? Hij spreekt ten slotte met een Nederlands accent. Maar eigenlijk besef ik dat ik dat de laatste tijd bij iedereen doe, niet dat ik aan liplezen doe, maar het helpt wel.
Ik keek ook naar zijn ogen, want ik herinner me wel een zekere blik na een gemaakte opmerking die de normaal vrolijk lachende Nederlander ineens bloedserieus maakte. Daar had ik wel een bedenking bij, maar ja, ik zit niet op Twitter om er daar een opmerking over te maken.
Had ik nu het artikel niet gelezen over het kleedje dat niet was wat het leek2, had ik niet meer aan Bram Tankink -en zeker niet aan zijn hemd- gedacht.
Het was het perfecte zomerjurkje, tot haar dochter (na jaren) opmerkte dat de print helemaal niet onschuldig was.
En dat moest direct op internet. Ik stel me dan voor dat iemand me het plezier afpakt van iets dat ik graag draag. Gewoon voor een korte tijdspanne faam op internet er voor zorgen dat dat favoriete kleedje ineens goed is om schotelvodden van te maken.
Ik weet dat ik raar ben, maar ik vind iemand eerder interessant -of niet- om wat hij vertelt -of niet, dan omwille van de kleren die hij/zij draagt.
Iets voor Twitter?
pske van mske:
Bovenstaande is geen legging maar een housebroek. Die was van Lucs moeder en heeft om die reden nog steeds een plaats in de kast. Ze was een hippe vrouw.
1 Sporza – url: https://sporza.be/nl/2018/07/20/bekijk-de-volledige-aflevering-van-vive-le-velo-met-ine-beyen-e/
2 Het Nieuwsblad
francky spruytte
Op Twitter wordt over alles en iedereen liefst negatief geschreven.
Mij interesseert het ook geen snars wie welk hemd draagt.
ms
Gelukkig ken ik Twitter enkel van naam en van reputatie. Dat is genoeg om er ver van weg te blijven.
Matroos Beek
Hier ook geen getwitter… allemaal gevitter….
Moest toch even zoeken naar de naakte vrouw, maar het is me gelukt!
ms
Vroeger zei men dat je eerst moest denken eer je je mond open deed. Dat geldt volgens mij voor twitter ook. Hoe snel staat het er niet op, de hele wereld heeft het gelezen eer je nikkel valt dat je toch wat te overhaast bent geweest, nietwaar Greipel.
En eerlijk? Als het toch over het uiterlijk moet gaan, vind ik dat hemd met bloemen minder storend dan het t-shirt van Vive le Vélo met die bidon. Het lijkt wel een tuttefles.
Die met die schakels van de ketting vind ik wel iets hebben – dit volledigheidshalve.
En als het mijn kleed was, zou ik het blijven dragen. Het is tenslotte maar een silhouet en dat vind ik minder insinuerend dan een tuttefles op een vrouwenborst.
Matroos Beek
Daar kan ik me helemaal in vinden!
elsje
Ik beken ik Twitter. Met veel plezier en schrijfvrienden.
Zeikerds, zeurders en mensen met compleet foute meningen heb ik geblokt en als ongewenst aangemerkt.
Over mijn kledingkeuze, ik draag wat ik mooi vind en me senang in voel.
🙂 daar gaat het tenslotte om.
ms
Yep, dat vind ik ons goed recht, van iedereen trouwens.
Ik heb me ooit met veel moeite laten overhalen een blog te beginnen, maar aan al het andere doe ik niet.