Als we bij CenterParks/Sunparks boeken kunnen we inchecken vanaf 15u en moeten we uitchecken voor 10u. Als je dan geen daguitstap voorziet zijn dat eigenlijk twee verloren dagen.
Op zich geen verhaal waard, ware het niet dat je voor het inchecken een waterval wil maar een modderval krijgt en de laatste dag toch ook een plezante anekdote oplevert.
Zo vond Luc een wandeling in Manderscheid. Daar staan twee burchten: de Niederburg en de Oberburg. Grappig en uniek is dat die achter/naast elkaar staan afhankelijk van waar je ze bekijkt natuurlijk.
De dag voor we ginds vertrokken vroeg ik nog of hij zeker was dat hij die wandeling wou doen en ik toonde hem een foto van een smal wandelweggetje op een rand. Ja, we gingen die wandeling doen.
Eens onderweg begon het gekende gemopper: dat ze die foto’s daar niet hadden genomen en dat zoveel bergaf wou zeggen dat de bergop nog moest komen en dat met dat vochtig weer van de voorbije dagen en de afgevallen bladeren en dat als je daar van helling zou vallen, de dieperik in …
Toen we bij een blijkbare onderbreking van het pad kwamen, kwam het: “ik ga terug” zei hij. Het was geen moeilijk stuk, het was enkel een flinke kei die net in een bocht lag. Dat zei ik ook en ging verder. Luc volgde.
Later toen we al een paar keer een -niet zo steile- bergop en een mooi zicht op de burchten hadden gehad en het mopperen stilgevallen was, plaagde ik en vertelde aan wie het horen wilde: “Luc heeft een mooie wandeling gevonden”, waarop hij verderging met: “Luc is een metteko“.
Matroos Beek
Prachtige foto’s van die burcht in de mist.
Ik vind het gemopper van Luc leuk. Het is herkenbaar, want ik durf ook weleens mopperen als iets me niet bevalt of als ik ergens tegenop zie. Dan zegt echtgenoot ‘niet klagen maar dragen.’ Dat probeer ik dan maar en vaak blijkt achteraf het gemopper nergens voor nodig te zijn.
ms
Ik zeg er gewoonlijk niets over, ik laat hem maar doen. Want blijkbaar hoort dat bij de wandeling.
Hij geniet van die wandelingen, dat blijkt dan meestal achteraf.
En deze keer ook vooraf, aangezien hij zelf op zoek was gegaan naar een geschikte uitstap.
Voor als we naar Slovenië zouden teruggaan heeft hij ook al een wandeling gevonden om duimen en vingers af te likken in -nog maar- een andere kloof, die blijkbaar ook niet zo gemakkelijk zou zijn. Hij zei daarover nu al: “oh oh”.
Wat die burchten in Manderscheid betreft denken we eigenlijk nog eens terug te gaan, maar dan niet en passant maar gewoon een paar daagjes Manderscheid alleen. Ik zou die burchten nog vanuit een andere hoek willen zien.
Matroos Beek
?
francky spruytte
Metteko : een leuk woord. Dit kende ik niet.
Mopperen kan ik ook als de beste.
Achteraf kan ik er zelf mee lachen dat ik zo reageerde.
ms
Metteko is een woord dat ik altijd heb gekend. Het is niet kwetsend noch boosaardig bedoeld maar eerder wat plagerig.
Ik mopper soms ook wel, vroeger meer dan nu, toen ik nog de evenementen deed.
Het is wel de bedoeling dat je er achteraf kan om lachen. Dat maakt het allemaal nog wat plezanter.
Bertie
Mopperen mag zolang het geen chagrijn wordt. ☻
De torens op zich zien er gewoon uit maar in de mist zijn ze mooi.
Metteko kende ik niet, ik leer hier af en toe een paar Belgische woorden.
Ik zag in het woordenboek dat het Vlaams-Brabants is.
ms
De beste burcht van de twee was dicht en ik had gehoopt dat de wandeling ook nog die andere kant zou opgegaan zijn, dat deed ze niet.
We hadden de ganse midweek zulk mistig herfstweer, behalve die ene namiddag toen we echt een serieuze bui op ons dak kregen.
En ja, mistfoto’s hebben ook wel wat. Daarom dat er zoveel van die burchten op Flickr staan, ik kon niet kiezen welke mist ik nu het mooiste vond.
Metteko was volgens mij meer ingeburgerd waar ik vroeger woonde, hier hoorde ik het nog niet, maar ja, “hier” is tegen Limburg aan.
elsje
Soms kan het enorm deugd doen even mopperen. Levert weer een heerlijk lees en herkenbaar stukje op
ms
Gelukkig weet ik dat dat mopperen er nu eenmaal bij hoort .