Vele jaren geleden kocht ik me een massagebroek bij Svensson. Die moest dienen om te sporten. Ik reed ermee op mijn binnenhuisveloke, ik deed er aerobic mee. Nooit heeft die broek me verteld dat ik eens wat moest opletten op mijn omvang. Die bleef namelijk mooi passen.

Nu echter sta ik versteld in de spiegel te staren als ik zie dat het ding er uit ziet als een minirokske. Ik kan me niet voorstellen dat mijn bovenbenen die pijpen ooit opvulden.

Waar ze dus bij het uitzetten mee groeide, gaat ze bij het versmallen niet inkrimpen. Weggooien? Zo een ouwe getrouwe? Ik denk er niet aan.

Natuurlijk heb ik méér dan één sportbroek. Ik heb er een voor de aerobic, ik heb ook een echte fietsbroek. Maar die zijn allemaal jaren jonger dan dat onverslijtbaar massagegeval.

Vraag ik aan Luc: “Zou ik een foto bij het blog plaatsen van de onderrand van de broek met een stukje van mijn benen er onder?”

Zegt hij: “Wil jij een ban hebben op internet?”

Tsss …