Ooit, lang geleden, eigenlijk al langer geleden dan ik dacht, gaven we ons op om als vrijwilligers wandelpaden te controleren en een rapportje op te maken. Dat liep al heel snel verkeerd bij een blijkbaar foute interpretatie mijnentwege van het woord “vrijwilliger”.
Eens op pensioen keken we uit naar iets om te doen om onder de mensen te komen. We hoorden dat ze in bejaardentehuizen soms wel vrijwilligers zochten om met de oudjes te gaan wandelen of om te helpen met het klaarmaken van de maaltijden. Wij zagen dat wel zitten.
Maar zo ging het niet. Ze hadden volk genoeg, maar de cafetaria mochten we op de bezoekdagen wel open houden: voorraad aanvullen uit de kelder, mensen bedienen, afrekenen, ontvangsten noteren en de kassa afsluiten. Weet je, we bedankten ervoor. Misschien zijn we wat moeilijk maar dat zag ik niet meer zitten. Dat had ik ooit als jeugdig enthousiaste nog al gedaan op de parochiale feesten. Niks dan miserie en gemor en gekijf krijg je daarmee.
Nu tijdens corona hoorde ik wel weer over de voedselbanken die volk te kort hebben. Ik bekeek Luc en vroeg: “zouden we?” Na corona wel te verstaan. Nu zou het niet getuigen van gezond verstand.
We gaan het ook niet doen, nu je de kans loopt om door het FAVV gecontroleerd1 te worden en misschien nog te delen in de boetes.
Bertie
Dieptreurig van de FAVV. 🤔
Je mag hopen dat het een vergissing is.
Vrijwilligerswerk hebben wij ook ooit willen doen, toen werd mijn man zelf ziek en hebben we er noit meer aan gedacht..
ms
Ik snap wel dat er veiligheid moet zijn maar we hoorden de laatste jaren wel al meer over gesjoemel bij firma’s in de voedingsindustrie die wél een goedkeuring kregen van het FAVV. Zodoende …
En een gekregen zak bloem van 25kg opdelen in 25 zakjes van een kilo én daarenboven elk zakje voorzien van de sticker dan krijg je al een hele rompslomp om tegenaan te kijken.
Net of die bloem beter wordt omdat er een sticker op zit. Of neen, ze zal sneller slecht worden als ze te lang op een sticker moet wachten.
Ach ja, het is mijn zorg niet meer. We beginnen er gewoon niet aan.
Suskeblogt
Bij de CM vragen ze hier nu mensen in een bezit van wagen en rijbewijs die als vrijwilliger mensen vervoeren naar dokter, tandarts kapper enz. Dat zie ik wel zitten maar ik herinner me verhalen van mensen die ook iets dergelijks gedaan hebben en de zin is direct weg. Eens ik met pensioen ben wil ik geen gezever meer.
ms
Ik had ook al gezien dat ze bij die voedselverdeling een tekort hadden aan vervoer om de pakketten rond te brengen. En onze auto als klein bestelwagentje … maar dat had ik ook liever niet.
Ach ja …
petergreyphotography
Vrijwilligerswerk lijkt steeds vaker op een betrekking, met een contract en alles. En je móet komen. Ik ken vrijwilligers die dolblij zijn als en zelfs dát ze met vakantie mogen. Dat laatste verzin ik, maar de eisen zijn vaak wel erg hoog.
ms
Wij hoorden ondertussen wel al over vrijwilligers die een vergoeding kregen. Dat had ik voordien ook nog nooit gehoord, maar ik dacht wel dat het dan de bedoeling zou zijn dat je bepaalde richtlijnen zou volgen.
Maar gratis en voor niet je gaan inzetten en een boete krijgen omdat er geen sticker op een zak bloem zit, is echt wel een brug te ver.
Liesbethblogt
Als dat vrijwilligerswerk niet eerst door een betaalde kracht gedaan werd, zal je me niet horen. Als voorbeeld, ik heb ooit een studie afgebroken waar lopen met ouderen onderdeel van was. Ik leerde om ze zowel psychisch als lichamelijk vooruit te helpen of toch op gelijk niveau te houden. Er wordt steeds meer verwacht daar zou een vergoeding aan vast moeten hangen.
ms
Het lijkt wat lokaal gebonden. In het WZC waar een kennis van ons werkt is er een vergoeding aan verbonden. Hier bij ons was dat dus niet.
Ik hoefde geen vergoeding maar een cafetaria open houden zou ik betaald nog niet doen.
Matroos Beek
Ik heb hier als vrijwilliger in de vuurtoren heel veel uren gedraaid en dingen op poten gezet. Op den duur vond men het allemaal normaal dat ik dat deed. Toen ik eens ‘neen, het kan nu niet’ zei, kreeg ik te horen ‘je hebt anders wel tijd om gedichtjes te schrijven.’ Toen was de maat vol en heb ik ermee gekapt.
Manlief heeft besloten om met zo’n prikker het zwerfvuil (vooral plastic) uit de natuur te halen eens we verhuisd zijn. Geen gezeur aan je hoofd en je doet iets nuttig.
ms
Ik had me al afgevraagd of je de vuurtoren niet zou missen na je verhuis.
Die vraag is bij deze dan ook beantwoord.
Wat een lef zeg!
Matroos Beek
Ja erg hé. Dat is zo in mijn keel geschoten… Ze hebben chance dat na mijn ontslag de toren sowieso dicht moest, en nog steeds is, door corona. Dat ze nu maar hun plan trekken in het vervolg.
ms
Groot gelijk.
elsjeveth
Noem me harteloos of een koele kikker. Ik kook geheel vrijwillig voor Chris en daar blijft wat mij betreft mijn vrijwillige bijdrage in deze wereld bij 🙂
ms
Luc kookt en ik bak … Zo zijn er nog wel enkele zaken verdeeld die we alle twee vrijwillig doen.
Straf hé …
elsjeveth
Chris ruimt geheel vrijwillig de afwasmachine in. Omdat ik het niet kan zegt hij
ms
Eigenlijk was Luc meer huisman toen we de zaak nog hadden. Nu is het wat aangepast en anders verdeeld maar er zijn dingen die wel gewoon zijn door gegaan.
elsjeveth
Chris is huisman sinds hij nu alweer zes jaar met pensioen is. Nu ik thuis werk loop ik hem nogal eens voor de voeten
ms
Niet echt, maar als ik ooit met de lotto win, wil ik wel twee keukens: één om te koken en een kleinere om te bakken.
elsjeveth
Dat zou wel ongekende luxe zijn