Bij ons bekijken welk pikkeltochtje we nog eens konden doen, stelde Luc voor om zondag een stukje op de Ravel L127 te gaan stappen.
Op zich zou ik de moeite niet hebben gedaan om er iets over te schrijven. Maar enerzijds vind ik het het vermelden waard dat een pikkeltochtje van 3km toch al een beetje op een klein wandelingetje begint te lijken al is het dan gewoon een stuk heen en terug.
Maar wat meer is, er is ook wel allerlei te zien en te bekijken.
Zo was er een beest waarin ik eerst een teek dacht te herkennen. Enig opzoekingswerk thuis doet me denken dat het er toch geen was, maar een rare spin.
Er waren wel meer beestjes, alleen zaten die altijd op de pissepaardebloemen, net of ze geen ander decor konden uitkiezen.
En jawel, ik liep tot bijna in de Walen vooraleer omkeer te maken.
Over een keerpunt gesproken.
MiMi
Een vieze spin in elk geval 😱
ms
Ik ben niet bang van spinnen, maar deze vond ik toch maar een griezelig beest.
Ik ben er in een rondje voorbij gelopen omdat men mij ooit had verteld dat teken kunnen springen, maar dat blijkt óók al niet waar te zijn.
MiMi
Ik dacht dat dus ook dat teken sprongen …
ms
Eens thuis ben ik direct gaan googelen op teken om te zien of het nu een spin of een teek was en toen vond ik:
MiMi
Bon ik dacht dus ook dat die zich uit de boom lieten vallen.
Hoe komen ze dan op onze benen als wij in hoog gras wandelen?
Toevallig?
ms
Omdat zij in het hoog gras zitten. Eigenlijk moet dat gras zo hoog niet zijn. Ik had er ooit ene van door een gemaaide grasstrook te lopen.
Ze laten zich van hun vorige gastheer vallen in het gras tot ze terug nieuw bloed moeten hebben. Dan kiezen ze een volgende gastheer.
MiMi
Ik heb er al verschillende op mijn benen gehad van tijdens het lopen 🙄
ms
Ik wandel meestal met hoge wandelschoenen, maar die dag liep ik gewoon met sportieve ballerina’s langs de kust over een grasstrook.
En ik had al twee keer geprobeerd om die zwarte punt van mijn voet te wrijven toen ik voelde dat die reageerde.
Bertie
Je hebt roch maar mooi van alles gezien, tot paardenbloemen aan toe.
Springspinnen bestaan, de header van mijn weblog is er een foto van. Beetje uitvergroot, beetje veel.☺
ms
Springspinnen wel, maar daar ben ik niet bang van al zou ik het niet aangenaam vinden, eerder een schending van mijn comfortzone.
Paardebloemen bij de vleet. En ze genoten de voorkeur van al dat vliegend geweld. Al had ik een vermoeden dat er bij die ene een nest zat.
Bertie
We zagen eens een weitje vol paardebloemen, haast geen gras meer te zien, zoveel.
Was net zo mooi als alle andere bloemen.
ms
Natuurlijk. Het is gewoon omdat er zoveel van zijn en ze als ooit onkruid werden bekeken dat we er een beetje neerbuigend over doen.
Matroos Beek
Mooie foto’s!
ms
Dank je. Een mens moet zich met iets amuseren.