We waren gisteren in een Kringwinkel. En voor wie nu denkt: “weeral?” Ja, weeral. Maar niet om te kopen … allee niet echt … al brachten we wel een paar schatten mee naar huis. Ik weet wel dat niemand warm zal lopen voor een nieuwe verpakking biaislint maar als je weet dat ik eergisteren nog had gezegd dat ik dat bij Veritas wou bestellen ….
Ik had het jaren geleden al over verzanden gehad, waar ik indertijd wel een mouw had aangepast. Maar nu, door corona stonden de dozen voor de rommelmarkt in de gang en die hun aantal groeide gestaag met dingen die ook voor de rommelmarkt waren.
Maar ik was die rommelmarkten beu waar afdingen meer bedelen en zelfs opeisen werd. Ik wilde ze wel nog doen maar dan enkel met boeken. En ik ging aan het sorteren, want niet alles moet zomaar gratis en voor niets weg.
Het resultaat? Eerst efkes wegbrengen om nieuwe ruimte te creëren.
Afin de trend is gezet, straks verder aanpakken en dan kan ik misschien vanavond gewoon door de gang stappen in plaats van met een zijdelingse loop zoals een krab.
Ik heb toch al gezegd dat enige overdrijving me niet vreemd is?
Matroos Beek
Het is net die overdrijving waar ik zo van hou in je logjes. Heerlijk om te lezen.
ms
Het is maar dat de overlast in mijn ogen enorme proporties aanneemt.
Bertie
Ha, dat maakt je stukjes juist goed. 🙂
Maar er is dus nog steeds/opnieuw slibgevaar. ☻
ms
Het slibgevaar is even geweken. De baggeraar is nog aan de gang in de gang.
Maar van af nu weiger ik nog spullen die een ander ons wil geven voor de rommelmarkt.
Het was de bedoeling om van onze onnodige spullen vanaf te geraken en nooit om er een hobby van te maken.
Met boeken ligt dat anders.