Rommelmarkt – Wizzewasjes

Tag: Rommelmarkt

Korting? Wat is dat?

By ms

On 31 maart 2024

Er was de tijd dat ik de rommelmarkten beu geraakte. Niet de rommelmarkten op zich maar het oeverloze gezwam dat sommigen afdingen noemen.

We hebben er een jaar lang bewust geen gedaan en de coronajaren ook niet, natuurlijk. Nadien zijn we er terug aan begonnen, met een light-versie. Een paar per jaar is meer dan genoeg om er weer geen indigestie aan over te houden.

Maar nu is het ook begonnen op de boekenmarkt. Ze gaan afdingen. En daar stopt het. Niet dat we halsstarrig vasthouden maar iemand die een boek pakt en zelf de prijs gaat zeggen komt van een kale reis thuis.

Nu mag eenieder doen wat hij of zij zelf wil, maar boeken gaan aanprijzen aan een dumpprijs wordt door de meesten van de boekenverkopers niet op prijs gesteld. Wij hebben daar ons gedacht over, maar willen er niet op aangekeken worden als ze bij ons een boek nemen en dan verwijzen naar een dumpprijs.

Om te verhinderen dat het dezelfde weg zou opgaan als de rommelmarkten en ik er weer tegenzin bij zou krijgen, stelde ik Luc voor een rijmsel -of twee- te maken, die we dan op A5 formaat konden afprinten, in een folderstandaard zouden stoppen en die tussen de boeken konden inplanten.

Ik had het nog maar pas geopperd of het eerste concept kwam al op gepopperd. We zaten in de auto en ik noteerde snel en heb er thuis wat aan geschaafd en bijgevijld.

Stel, je koopt drie broden bij de bakker
Je vraagt korting en wat zegt die rakker
Bakker wil geen korting geven
Brood is nodig in het leven
Maar boeken zijn voor ons plezier
Dus korting geven? Ook niet hier!

[© ms – 18 maart 2024]

Maar wij zijn toch rare wezens. Ja, we weten dat zelf ook wel. Terwijl we op zoek waren naar van die folderstandaards, rees de twijfel. Zou dat niet arrogant overkomen? Zouden ze onze stand dan niet compleet links laten liggen? Kon je niet beter eerst horen en dan reageren?

Idee? Afgevoerd!

Nora Roberts

By ms

On 23 november 2023

In Boeken en schrijvers

Bij de boekenverkoop vorige zaterdag heb ik een boek van Nora Roberts gekocht.

Ooit lang geleden heb ik dat nog eens gedaan, zo in een bevlieging een boek van Nora Roberts meegebracht omdat er zo een mooie foto op de voorzijde stond. Dat boek heb ik nog.

Ik heb later wel meer boeken van Nora Roberts gekocht, toen Amke die boeken massaal ging lezen. We konden uren palaberen over inhoud, nonsens en non-inhoud en dit tot groot jolijt van Ella en Luc. Geroloogd dat die twee toch hebben!

We hebben er beiden samen genoeg van gekregen en zijn ermee gestopt. Zij heeft de hare gehouden. Ik heb de mijne gesorteerd.

Hier staan er wel nog. Die waar toch nog iets of wat verhaal in zit heb ik wel gehouden. De andere gingen naar boeken- en rommelmarkt. Ze gaan er als zoete broodjes.

Waarom ik nu dit exemplaar meebracht is simpel uit te leggen. Het kostte 1€ en het is een omnibus met vier verhalen. Als ik het niet goed zou vinden zou hij rap in één of andere doos zitten.

Het boek is nog niet uit. Ik weet zelfs niet of ik het ga uitlezen. Ik denk zelfs dat ik het niet ga uitlezen. Het is slaapverwekkend.

Daarom heet het ook: “Verhalen van de nacht” waarschijnlijk.

Wat voorrang heeft

By ms

On 19 november 2021

In Za za, ze & zo

Het leven was weer leefbaar geworden, maar er werd te snel meer geleefd, volgens ons. Wij deden verder zoals we bezig waren. Zolang we konden doen wat wij wilden doen waren wij al lang tevreden. We bleven het mondmasker trouw en keken vol argwaan naar de grote evenementen van de zomer. We vreesden het ergste.

De boekenmarkt werd terug maandelijks, tot ons groot plezier, behalve die van vorige zondag. Die werd afgelast wegens corona bij de organisatoren.

We waren ingeschreven voor een rommelmarkt voor volgende zondag. We hadden een rommelmarkt van diezelfde organisator gaan bekijken: ruime hal en gelukkig binnen zodat we niet in de kou dienden te staan. We betaalden op voorhand. We hadden nochtans gezworen dat we dat nooit nog zouden doen.

Maar zoals Luc het zei: “Als je dat niet doet kom je nergens nog in aanmerking”.

Vorige week kwam de lucht naar beneden, zo leek het wel. De dingen die we hadden voorspeld gebeurden, er was paniek op alle fronten. Halfvergeten woorden à la lockdown doken weer op en nieuwe begrippen à la 2G deden hun intrede.

En wij deden verder zoals we bezig waren. Zolang we konden doen wat wij wilden doen waren wij al lang tevreden.

Maar die rommelmarkt ging ons toch een beetje op de maag liggen. Waar we eerst tevreden waren omdat de rommelmarkt binnen was en niet buiten zouden we ze nu omschrijven als: ruime hal maar jammer genoeg binnen.

We begonnen te doen alsof we overwogen of we ze zouden doen of niet. Maar geen van de aangehaalde redenen of half-redenenen of naastliggende redenen volstond om de knoop door te hakken.

Toen informeerden de kleindochters of we volgend weekend thuis waren …

Verzanden en dichtslibben

By ms

On 30 juni 2021

In Za za, ze & zo

We waren gisteren in een Kringwinkel. En voor wie nu denkt: “weeral?” Ja, weeral. Maar niet om te kopen … allee niet echt … al brachten we wel een paar schatten mee naar huis. Ik weet wel dat niemand warm zal lopen voor een nieuwe verpakking biaislint maar als je weet dat ik eergisteren nog had gezegd dat ik dat bij Veritas wou bestellen ….

Ik had het jaren geleden al over verzanden gehad, waar ik indertijd wel een mouw had aangepast. Maar nu, door corona stonden de dozen voor de rommelmarkt in de gang en die hun aantal groeide gestaag met dingen die ook voor de rommelmarkt waren.

Maar ik was die rommelmarkten beu waar afdingen meer bedelen en zelfs opeisen werd. Ik wilde ze wel nog doen maar dan enkel met boeken. En ik ging aan het sorteren, want niet alles moet zomaar gratis en voor niets weg.

Het resultaat? Eerst efkes wegbrengen om nieuwe ruimte te creëren.

Afin de trend is gezet, straks verder aanpakken en dan kan ik misschien vanavond gewoon door de gang stappen in plaats van met een zijdelingse loop zoals een krab.

Ik heb toch al gezegd dat enige overdrijving me niet vreemd is?

Een beetje bezig geweest

By ms

On 5 december 2015

In Za za, ze & zo

Zeer aan ons goesting of niet, het moest er eens van komen.

Door de alsmaar kleiner wordende apparaten als pc’s, telefoons en het minder afhankelijk zijn van woordenboeken en andere naslagwerken omdat dat allemaal op internet te vinden is, waren wij meer en meer met de laptops in onze woonkamer te vinden dan in het daarvoor bestemde bureau, hetwelke wij, oh schande, eigenlijk een beetje als opbergruimte gingen gebruiken.

Nu had ik toch een paar mooie boekenkasten gezien op internet en ik ging er nu eindelijk eens werk van maken. Die boeken van mij zitten nog steeds in bananendozen, ten zou niet mogen zijn.

Maar hoe en waar en welke indeling, we kwamen er niet uit. Namen we die grote kast dan moest ze in het bureau, maar die grote paste net zo mooi bij het kastje in de woonplaats en dat kastje verhuizen we niet, dat staat hier mooi te wezen. Namen we de kleinere, dan moest de grote kast van Mei verhuizen.

Zoals gezegd, we zijn er niet uit geraakt, we hebben geen kast gekocht. Eigenlijk is een week tussen twee evenementen in te kort om dat allemaal af te lopen, kasten te bekijken, transport te organiseren en hier nog een hele hoop aanpassingen en verhuizingen te doen zodat alles weer op orde staat alvorens terug te vertrekken.

Maar we hebben wel besloten om het bureau uit te mesten. Alles wat overbodig geworden is moet er uit.

Donderdag bracht Luc al twee oude printers en een scanner naar het containerpark. Gisteren sorteerden we. De woordenboeken houden we. De oude spellings- en grammaticaboeken gaan er uit. Dat zijn nog oude schoolboeken en ze zijn waarschijnlijk zelfs verouderd. Of ze naar de rommelmarkt gaan of in een doos op zolder, daar ben ik nog niet uit. Een massa verzamelde gegevens ging en gaat door de versnipperaar. Het archief, waar zelfs nog floppy disks bij zitten, staat apart. Dat moet nog eens compleet vernietigd worden.

Zover zijn we.

En dan moeten we nog een oplossing zoeken voor de twee oude desktops die we niet meer kunnen opstarten. Daar zitten nog heel wat foto’s en filmpjes van Luc op die harde schijven. Die moeten er eerst afgehaald worden voor we die oude bakken ook naar het containerpark brengen.

En het meubilair? Dat gaat naar de rommelmarkt, als we daar ooit eens geraken. De volgende keer dat we geen zeer aan ons goesting hebben zeker?

In de boeken

By ms

On 30 april 2015

In Amke en Ella, Boeken en schrijvers

Van lezen komt het één en het ander. Want opeens merk je dat, als er boeken bijkomen er ook minder plaats is om ze te zetten. Zeker nu ze nog allemaal in bananendozen staan omdat er nog geen bibliotheekkast in huis is. Die komt er als er aan de afwerking begonnen wordt, met “als” als bepalend woord in die zin.

Plaats ruimen is de boodschap. Dat kan. Meerdere boeken kunnen er uit. Wat jaren geleden zorgvuldig bijgehouden werd, is nu ineens overbodig.

Die gaan dan naar de rommelmarkt en dat moet ook voorbereid worden. Want het gaat niet om het geld, we moeten er niet rijk van worden. Maar andersom is ook waar, we gaan ze niet onder hun waarde verkopen en dat vergt opzoekingswerk.

Zo kan het gebeuren dat ik met mijn laptop naast de bananendozen zit en boek per boek ingeef om de prijs te bepalen. Drie bananendozen boeken minder om te houden, drie bananendozen boeken meer om op te zoeken.

Ooit was ik al eens begonnen met prijzen te bepalen, zonder laptop, maar met Amke en Ella. Dat waren dan oudere boeken, die me werden gegeven omdat ik toch graag las, maar waarvan ik vermoed dat ze indertijd bij mij werden afgezet omdat ze anders niet wisten wat ze ermee aan moesten.