De gemakkelijkste manier om die bandenwissel -twee keer per jaar- niet te vergeten is dat te doen bij de overgang van winter- en zomertijd.
Dus de wintertijd zit er aan te komen en ik berekende, deze week afspraak maken, volgende week herfstvakantie, de week daarop wisselen.
Maar we konden de daaropvolgende dag, gisteren dus, de banden laten wisselen met -echt wel- zomerweer.
Door omstandigheden: brood halen, scholen uit op de middag, alle pubers bij de bakker binnen, … vertrokken we vroeger en waren dus méér dan ruimschoots op tijd. Maar we moesten nog naar Hubo ook.
“Te voet?” vroeg Luc. “Te voet” ging ik akkoord. Het was toch maar een goeie 650m.
We gingen de autosleutel afgeven met de melding dat we sowieso te vroeg waren maar dat ze zich daardoor niet opgejaagd moesten voelen. Het waren de omstandigheden.
Bij Hubo haalde Luc zijn lijstje voor de pinnen waar ik mijn notenolie ook op had vermeld.
We werkten ons lijstje af en legden alles in de kar. “En nu nog voegspecie” zei Luc. Hij toonde me een foto van een doos. Maar toen we die doos vonden was die voor tegels en niet voor een buitenmuur.
Neen, dat waren pakken van 25kg. “Aha!” juichte Luc blij en legde een pak op de kar.
“En gij gaat dat dragen?” informeerde ik. Zijn “aha” verstomde nog voor die volledig in de ether opgelost was. Hij krabde zich in zijn snorrebaardharen. Daar had hij nu niet aan gedacht.
“Straks omkomen?” vroeg hij. Mijn zwijgen was veelzeggend.
Luc heeft die zak die 650m terug naar de bandenwisselaar gedragen. Maar ik heb meegeholpen. Ik droeg zijn vest en zijn mannensjakosjke.
Zwaar werk met zulk warm zomerweer, zo met twee vesten over mijn arm en twee sjakosjen en een fototoestel over mijn schouders.
Die banden zullen intussen wel gewisseld zijn. Gelukkig is de Hubo niet zo ver van de garagist maar wel ver genoeg voor zo’n zware zak.
Was het verder geweest, waren we er wel om gereden natuurlijk.
Zong Adèle Bloemendaal destijds al niet “we benne op de wereld om mekaar, om mekaar, om mekaar, om mekaar, te hellepe nietwaar” …
Voilà zie … 😂
A propos, is het niet te warm om nu al te wisselen? Ik meen dat onze garagist ze pas wisselt als het rond de 7 graden is. We hebben zelfs eens een keer overgeslagen omdat het geen winter wou worden.
7° zeggen ze, inderdaad. Maar je kan geen staat meer maken op het weer.
Dat is zo. Maar bij onze kleine garage kan ik altijd al de volgende dag terecht als ik wil. Stel dat het volgende week gaat vriezen …
Wij dus niet. Onze “kleine garage” ging op pensioen.
We hebben de keuze tussen een garage verderaf, waar we gaan voor onderhoud e.d. of Auto5. Daar laten we de banden wisselen.
Of stel dat je week weg gaat en het weer omslaat.
Ja, dan sowieso nemen we het zekere voor het onzekere.
Mede daarom, al is het nog niet voor volgende week.
Bij ons ook niet. Wij zitten nog steeds in Spanje. Geen winterbanden van doen bij 32 graden!
Dat kan ik me indenken. Dat is voor ons té warm.
Voor mij ook hoor. Het is ook ver van normaal deze periode. Net zoals in België.
Ik herinner me novembers waarin het vroor dat het kraakte.
Dat klopt!
Deze bandenwissel was een zaak van gewicht. Voor Luc en een beetje voor jou. Ik moet hem bewonderen!
Dat mag. Zeker.
Het kan maar gedaan zijn.
Ja, wat was het warm hé. Vandaag ook. Ik heb veel gezweet want je kan toch ook moeilijk in een topje gaan lopen hé.
Wel ik had een vestje aan, dat ik in de auto liet. Maar dan nog, met lange mouwen. Het is nochtans geen dik bloesje.
gelachen 🙂
Nog niet echt. Ik heb me alleen luidop afgevraagd of wij ooit eens iets normaal kunnen beleven. 😂