Zoek
Op 14 december gingen we naar Kerstmagie in het kasteel van Laarne.
Op 17 december liep Luc rond met de hoorbare verschijnselen van een verkoudheid.
Op de avond van 18 december had ik ook prijs.
Luc was er na een week vanaf. Ik heb ze nu nog altijd. En ik hoor van meer mensen dat het lang, erg lang duurt, eer je er vanaf geraakt.
Is het erg? Maar neen, het is gewoon enorm energievretend. Het beterde, zo goed als weg.
In Oostduinkerke ging mijn neus terug dicht zitten. Dat is nu ook weer over. Ik krijg weer lucht. Al kreeg ik er wel een enorme koortsblaas gratis voor.
En ik ben weer aan het doempen mét Vicks. Dat ontzwelt nog het beste.
En ik vraag me af: “Wanneer krijg ik de volgende opstoot?” want zo lang het doffe gevoel en een zeker gebrek aan fut blijft is het niet volledig weg, al dacht ik van wel vóór Oostduinkerke.
Tegen dat gebrek aan fut verzet ik me door af en toe wat in te lassen maar dan moet ik het uitzweten en kan rond 21u al naar bed.
Wandelen stond dus al die tijd niet op het programma, al gaan we vandaag denkelijk wel een sneeuwwandeling maken.
En ik marsjeer bewust stevig de trap op omdat ik me anders een oude vrouw zou voelen die zich, met alle moeite van dien, die trap optrekt aan de leuning.
Nog een constante is wel die krassende stem en weet je wat nog? Wel, die Glühwein, maar dan nu in mijn eentje.
petergreyphotography
Glühwein is een troost natuurlijk 🙂 . Maar ik heb dat ook wel, dat een verkoudheid erg lang bij doorsudderen. Ik probeer me er zo weinig mogelijk van aan te trekken en zoek zeker de buitenlucht op. Ik snuit me helemaal suf op zo’n wandeling (de gemeente heeft speciaal extra afvalbakken laten plaatsen voor mijn papieren zakdoekjes) maar de kop waait er wél lekker van door.
ms
Hier staan enkel vuilbakjes op bepaalde stukken, in het veld staan er geen. Maar als ik naar buiten ga moet ik me ook wapenen met een paar pakskes papieren zakdoekjes.
Ik vorige week nog net nog een nieuwe voorraad gaan halen.
Ik dacht nu niet dat ik alleen was die er zo lang mee rondliep, maar deze keer lijkt het wel of het overgaat en dan weer herbegint.
rob alberts
Beterschap
Opbeurende groet,
ms
Dank je.
Matroos Beek
Heel vervelend als een verkoudheid zo lang blijft doorsudderen. Sterkte ermee.
Nog geen sneeuwvlokje gezien. Ik vertrek zo naar Oost-Vlaanderen, naar het werk, en ik hoop dat ik daar eindelijk een sneeuwlandschap zal zien. Ik vrees echter de wintertoestanden op de weg, maar we zien wel.
ms
Wil je een paar vlokjes?
Wij hebben er een paar op overschot. 😉
Dat was altijd al zo, dat verkoudheden bij mij zo lang aansleepten.
En vroeger kon ik me ergeren over belachelijke commentaren dat het voor Luc zo erg was als ik een verkoudheid kreeg want dat dat bij hem direct een bronchitis werd (dat is nu niet meer zo maar soit) en dan die die zeggen: “Ach ’t is maar een verkoudheid”.
Matroos Beek
Van een verkoudheid kan je héél mottig zijn.
ms
Absoluut.
Suskeblogt
Een verkoudheid kan nu eenmaal lang aanslepen.
Beterschap gewenst.
ms
Dank je.
Haba
Beterschap gewenst, ik verwerk op het ogenblik ook aardig wat pakjes papieren zakdoekjes, gelukkig dat die er nu zijn en dat we niet met grote katoenen zakdoeken rond moeten lopen.
ms
Ik heb wel altijd een katoenen zakdoek bij, altijd. Maar als ik een verkoudheid heb gebruik ik papieren zakdoekjes. Je kan niet genoeg katoenen meenemen met een snotneus.
elsjeveth
Vervelend zeg. Chris heeft ook last van de naweeën van een griepdag. Hier schijnen er zeven zonnen vandaag, dus straks erop uit met het gezicht in de zon. Gaat hem zeker goed doen
ms
Wij zijn al terug. De sneeuw lokte ons naar buiten.
bertjens
Herhaaldelijk verkouden, volgens mij een teken dat het nooit helemaal weg is. Is er geen paardemiddeltje? In plaats van een hete grog een hele fles sterke drank mee naar bed, een kilo drop i.p.v. hoestsnoepjes, ik noem maar wat.
ms
Ik zou het niet weten. Maar ik kan het wel proberen. Ik vrees alleen dat geen van beide aan te raden is. 🤔