Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Verwaarloosd leven

Er was het artikel waarin verteld werd dat het leven van vrouwen écht zwaarder is omdat hun gezondheid wordt verwaarloosd1 en het raakte een gevoelige snaar.

Natuurlijk kan ik niet voor alle vrouwen spreken. Natuurlijk denk ik soms over bepaalden dat ze lijden aan hypochondrie. Maar het is wel een feit dat ik al vaker dan vaak, maar niet constant, heb gedacht dat ik er gewoon niet lijk toe te doen.

Daarom heb ik eens een lijstje opgemaakt van de huisdokters die ik in mijn leven heb geconsulteerd met mijn ervaringen daaromtrent.

Een heel simpel voorbeeld? Als ik lees over menopauze bij anderen, hebben die altijd wel één of ander hulpmiddel gekregen. Ik? Iedere vrouw moet daardoor hé madam! Voilà. Daarmee wordt het wat duidelijk?

Maar blijkbaar ben ik daarin niet alleen, als men het zelfs als algemeen voorkomend als nieuwsbericht in de media gaat zetten.

Die huisdokters dus …

Wel, die heb ik netjes in een lijstje gezet voor mijn eigen herinnering, al denk ik niet dat ik ze zal vergeten. Maar dat lijstje is dus niet voor publicatie geschikt.

Nu ben ik gezegend -en nu ga ik efkes hout vasthouden- want ik ben haast nooit ziek, heb een beetje artrose, mijn oren zijn niet meer hoe ze moeten zijn, ik draag een bril, maar al bij al vind ik dat ik op gezondheidsvlak goed scoor.

Behalve … die hevige stressaanvallen op bepaalde onverwachte momenten. Ik ken de oorspronkelijke oorzaak en ook zijn nageslacht, al is dat wel allemaal verwerkt. Maar het hele zaakje is nogal chronisch geworden en soms weet ik waardoor het getriggerd wordt, maar soms is er helemaal geen aanleiding toe maar kan ik zitten schudden en beven van stress.

In elk geval, toen men het begon te hebben over psychologen voor de jeugd, zou ik er eindelijk eens werk van gaan maken.

Ik sprak er de dokter op aan, die me zei dat een beetje vermageren wel zou helpen …

Ondertussen heb ik zo een afkeer van dokters, maar zo een tegenzin om ze te consulteren omdat ik toch altijd het deksel op de neus krijg, waardoor ik voor de kleine ietsjes, die mijn broer kleine bobokes noemt, wel zelf een oplossing zoek –al ben ik er dan tegen– en ook voor die stress een bevredigend medicijn vond.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Previous

Plannen in de steigers

Next

Americano

12 Comments

  1. Met een goede huisdokter moet je echt veel geluk hebben. Een dokter die met je meedenkt en tijd maakt is zeldzaam geworden . Tegenwoordig kan je soms niet anders dan zelf gaan dokteren.

    • ms

      Lucs zus zegt: “Ga bij een andere dokter”, maar ik heb geen zin om maar weer eens bevestigd te zien dat ik, alhoewel ik niet vaak bij een dokter langs moet, niet serieus genomen wordt de keren dat ik het wél doe.

      Echt. Men geeft af op Dr. Google, maar die heeft me wel al meer geholpen. Natuurlijk moet je niet alles voor zoete koek slikken wat die aanraadt, maar dat moet je bij een andere dokter ook niet.

  2. Wij hadden een geweldige huisarts, maar die ging vorig jaar (verdiend) met pensioen. Haar opvolger is jong, snel, en belt na als je hem hebt benaderd voor een consult. Dat is best plezierig. Maar ik kom er toch niet graag. Wat die overgang betreft, mijn vrouwlief heeft heel wat klachten gekregen na die periode. En sommige zijn gekomen en nooit meer vertrokken. Maar kan je ook als man overkomen. Ik kreeg rond mijn 50e hoofdpijn. Migraine…Kwam…en ging nooit meer weg. En zo waren er wel meer dingen die me troffen. Deels weggenomen, andere weer niet. (wij weten het ook niet…) Maar ach, om in autotermen te spreken, ouder worden komt nooit zonder rammeltjes…maar we blijven rijden…

    • ms

      Migraine valt nog niet te genezen, niet voor mannen, niet voor vrouwen. Kanker meestal ook niet.

      Het gaat dan ook niet over dat soort kwamen maar over gezondheidszorg in het algemeen. En daar loopt het wél erg verschillend.

  3. Ik had tot in 2014 een fantastisch goede meedenkende huisarts die altijd de tijd nam. Ze is overleden door verstikking na een hevige brand in haar woning. Sindsdien is het huilen met de pet op wat huisartsen betreft. Die zitten wat op hun laptop te tikken en luisteren maar half.
    In ieder geval, als ik serieuze klachten heb, dan ga ik rechtstreeks naar een specialist. Gelukkig moet je daar tegenwoordig geen verwijsbrief meer voor hebben. Alleen heel veel geduld voor je terecht kan.

    • ms

      Veel geduld is soms té veel geduld. Sommige dingen zijn seizoensgebonden.

      Wel ja, dat op die laptop tikken en zeggen: “Een beetje vermageren helpt”.

      Ik hoop gespaard te blijven van serieuze klachten.

  4. elsjeveth

    We hebben hier in het dorp geboft met een fijne dokter. Ze neemt de tijd en je voelt bij haar gehoord. Gelukkig is het na de operatie van 2022 niet meer nodig bij haar op spreekuur te gaan. Ik duim dat het zo blijft

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén