Kies ik ervoor om na bepaalde tentoonstellingen het bijhorende boek niet in de museumshop te kopen omdat ze daar nogal prijzig zijn, geef ik dan toch wel telkens aan dat ik het boek wel wil, mocht ik het ergens tweedehands op de kop kunnen tikken.

Het boek van “Ensors stoutste dromen” was daarop een uitzondering, omdat ik vreesde dat dat niet zo snel van de hand zou gedaan worden.

Ondertussen bleven er twee waar ik wel naar uitkeek bij boekenverkopen: dat van Anna Boch en dat van de “Krasse Koppen“.

En dan gingen we vorige vrijdag naar een boekenverkoop in Gent; een stockverkoop van Hannibal Books, Borgerhoff & Lamberigts, Pelckmans en Standaard Uitgeverij¹ met tot 70% korting.

En Kleindochter? Die ging natuurlijk mee.

Hannibal Books die hebben zulke prachtige boeken, met een prachtige prijs ook, dat wel, maar je weet maar nooit en neen, ik wist niet wat ik kon verwachten.

Het boek riep me. Het zei: “Hier lig ik”. Ik ging af op de foto, nam het beet en dacht: “Jij gaat mee naar huis” nog vóór ik de prijs had gezien. Het waren de “Krasse Koppen” zij het dan in het Frans. Eigenlijk eigenaardig dat de Nederlands- en Engelstalige wel beter waren verkocht zodat ze niet in een stockverkoop terecht kwamen.

Ik was er toch geweldig blij mee: een nieuw boek, nog in de plastiekverpakking aan -75% en ik zou al huppelend naar de auto gelopen zijn, ware het niet dat dat nogal gek zou zijn, zo in Gent over de straat lopen huppelen.