Waar je vroeger goed moest opletten zodat je geen boekenverkoop zou missen en nadat je gemerkt had dat bibliotheken enkel hun bibliotheekboeken verkochten, krijg je nu het tegenovergestelde.

Nu struikelen we zowat over de boekenverkopen en als we het al zouden willen konden we haast wekelijks, soms zelfs twee keer op één week naar een boekenverkoop.

En waar het vroeger interessant was om te neuzen en je bijna geen kunstboeken vond, geven ze die nu de volle aandacht … meer nog, men gebruikt ze als extra publiciteit.

Het is dus extra uitkijken en opletten geblazen, want soms kom ik wel in de verleiding voor een boek dat ik niet heb en dan dub ik en twijfel ik en denk tweemaal na om uiteindelijk te beslissen.

Wat eigenlijk ook te stom voor woorden is, want als ik écht iets zie dat ik écht zou willen, dan gaat mijn tikker een slag overslaan.

Voorlopig staat er nog één boekenverkoop op de agenda, maar daar bekijk ik enkel de romans. Daar vind ik soms nog wel eens dat het lezen waard is en beperken de andere boeken zich meestal op die welke je overal al kan vinden.

En daarna mag het even stoppen. Ik denk dat ik aan een boekenverkopenpauze toe ben

Bij teveel vondsten ineens zouden ze devalueren en bederf je het plezier dat je er aan beleeft.