Wie had ooit gedacht dat de nasleep van de Lipitor en de achterop hoppende bronchitis aangroei van de kilo’s zou veroorzaken.

Achteraf gezien zou je kunnen denken van, ah ja, waarom niet?

Het is wel een feit dat door een gebrek aan fut drastisch was gesnoeid in de zin in wandelen en in het binnenhuisveloke. Maar toen die pijnlijke kuit opspeelde weet ik het oorspronkelijk aan de steilte van die ene berg aan de Lac d’Ailette.

Achteraf bleek dat die kuit nog steeds ging opspelen als ik verder liep dan een kleine wandeling, terwijl twee kleine wandelingen helemaal geen kuitenpijn veroorzaakten.

Wat me ook verwonderde was dat ik de eerste keer dat ik met dat binnenhuisveloke ging rijden geen verlies in snelheid noch in afstand waarnam, terwijl ik de tweede keer na twintig minuten moest stoppen omwille van, jawel, die kuit.

Ondertussen zijn we daar wel overheen maar bleek Baskuul gisterenmorgen enorm gefrustreerd en ik dus ook.

Ik besloot de buikriem aan te halen en een tegenoffensief in te zetten. Ik heb mijn eigen -streng- dieet opgesteld en hoop dat het, samen met de geplande wandel- en velokesactiviteiten héél snel orde op zaken stelt.