Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Maanstudie

Ik heb nog nooit een fotografiecursus gevolgd. Ik zoek het zelf wel uit of soms zoek ik wel eens hulp op het internet.

Dat had ik indertijd met de maan ook gedaan, had enkele richtlijnen gevonden en had op basis daarvan op mijn toestel zelf geëxperimenteerd.

Dat ging ik nu voor de maansverduistering ook doen, al was ik niet zinnens om de wekker ervoor te zetten. Ik zou wel zien of ik wakker werd en Luc ging het ook wat in het oog houden.

Ik vond de nodige richtlijnen, stelde het toestel al in en nam het mee naar boven.

Om zeven uur zoiets zei Luc dat ze zo goed als pal voor het venster stond, maar de volledig verduisterde maan was voorbij.

Natuurlijk klopten die gegevens niet, natuurlijk moest ik experimenteren en natuurlijk trokken de foto’s op niks en natuurlijk stond ik in mijn bekan-niks in een badjas voor een open raam bij -7.

Ik ben niet opgestaan, heb de dekens nog maar eens hoog onder mijn kin getrokken en heb nog een pozeke nagesoesd.

Eens op was ik boos op mezelf, boos omdat ik toch niet efkes om 6u de wekker had gezet, want dan zou het wel geslaagd zijn. Het probleem zat hem namelijk in dat reeds verlichte stuk.

En toch was ik onrechtvaardig tegen mezelf, want had ik om 6u de wekker gezet had ik helemaal niks op die foto’s gezien omdat de instelling die ik op internet vond te donker stond.

Hoe ik dat zo weet? Hieronder de eerste poging met de instelling van internet, dan een iets aangepaste versie en het -uiteindelijk- beste resultaat.

Ik ga wel alle foto’s bijhouden en de map: “Maanstudie” noemen. Dan heb ik die toch al als referentie voor een volgende keer.

Previous

Een straatliedje

Next

Sneeuw

9 Comments

  1. Zo in zwart wit heeft het ook wel iets. Ik ben wel opgestaan maar kan geen enkele foto laten zien. Mijn smartphone heeft het niet op dat soort foto’s. Of ik ken er niets van. Dat kan ook. ☺

  2. Jij hebt het dus in de vingers.
    Van een klein maantje heb ik ook een paar foto’s. Hoe hard ik ook zoom, hij blijft klein. Hoogst zelden komt er iets goeds uit.
    En in een cursus hen ik geen zin, je moet er ook aanleeg voor hebben.

    • ms

      In een cursus heb ik ook geen zin. Je krijgt te veel informatie op ogenblikken dat je ze niet nodig hebt. Als je ze wel nodig hebt moet je ze toch opzoeken in de cursus.

      Dus ik zoek op internet. En bovendien experimenteer ik graag. Maar een oplossing voor een donker én een lichtend voorwerp samen in één foto vond ik nog niet.

      Bij de volgende maansverduistering weet ik het dan weer wel, dan kan ik mijn eigen gegevens nakijken.

    • ms

      Oh ja, nog wat. Die grote maan op mijn foto’s snijd ik wel uit een grotere foto. Altijd een stukje meer er af halen en zolang hij scherp blijft kan het overbodige wel weg.

      Te hard zoomen maakt soms ook wazig.

  3. Je steekt best wel wat op van een cursus, maar kan me voorstellen dat je daar geen zin in hebt. Misschien is een workshop iets voor je. Dat is meestal maar één dag en erg interessant. Heb ik ook gedaan en je leert echt veel. Bijvoorbeeld de camera niet op de automaat te zetten. Overigens heeft dat wazig worden van te hard zoomen meer te maken met de kwaliteit van het objectief dan met het zoomen an sich. De meeste fotografen staan met flinke toeters de maan te fotograferen en hun foto’s zijn ragscherp.

    • ms

      De uitdaging is nu precies dat ik foto’s wil nemen met een draagbaar fototoestel, dat aan mijn zijde hangt bij het wandelen zonder dat ik er een hernia aan overhoudt.

      Ik heb een (oude) zoomlens die met een tussenstuk op het toestel kan, maar daar moet ik manueel scherpzetten en dat met een bewegende maan …

      Fotografiecursus hier in de buurt? Die gaan momenteel leren hoe je naakten moet fotograferen. Dat is ook natuur natuurlijk.

      ?

  4. Je kan altijd wat bijleren via cursus of werkshop. Gelukkig gestaat internet waar je ook veel kennis kan opdoen.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén