In tijden van corona groeien de apps gestaag aan op mijn telefoon. De vraag is groot en de oogst rijp voor de pluk.

Sedert ik die wandel app op mijn telefoon heb ben ik verkocht. Het is veel handiger wandelen zo dan met een wandelkaart of een briefke met de knooppunten. Nog makkelijker is het natuurlijk als je bordjes kan volgen. Maar hoe dikwijls gebeurde het al niet dat er ineens op een cruciaal punt een bordje ontbreekt … De wandel app is goedgekeurd.

De app van Natuurpunt had ik al langer. Daar kon je natuurgebieden uit de buurt mee vinden als je zo eens onderweg denkt: “Zouden we hier niet efkes een wandelingetje doen?” Niet dat dat ons frequent overkomt, maar het gebeurde wel al. Na een bijwerken toont Natuurpunt app nu ook het plan en volgt je op dezelfde manier als de voornoemde wandel app.

Vorige week laadde ik ook de Knooppunten app. Zodoende is het ook met briefkes gedaan. Hoe die werkt hebben we gisteren uitgeprobeerd … ergens in Meldert. Het voordeel is dat hij ook met virtuele knooppunten werkt.

Als laatste in het rijtje, de vreemde eend in de bijt, de Switch app. Ik keek nooit naar Switch, dat doe ik nu een tweetal weken en ik steek er zo precies wat van op. Ik zie dat ik heel veel antwoorden weet maar ik ben volkomen imbeciel als het over bekend volk uit deze tijden gaat. Niet dat dàt een gemis is. Over muziekvragen of vragen waar je even naar muziek moet luisteren wil ik het niet hebben. Met mijn kaduke oren is dat pure afgang!

De Switch app dus. Ik speel die en leer bij. Hij is amusant in een verloren minuutje. Je maakt kans om te winnen, als je wint. Ik kan Luc uitdagen in een duel. Maar ik kan ook met vijf onbekende andere switchers spelen. Wat vind ik dààr nu het plezantste aan? Het feit dat ze lekker onbekend zijn. Geen drama als je verliest. Oh zo!