Zoek
Het is écht niet meer normaal, zeg nu zelf.
Zoals eerder vermeld, kocht ik me een FFP2 masker, een wit, in Duitsland en zoals in hetzelfde eerder gezegd kocht Luc zich een FFP2 masker, een zwart, bij de apotheker.
Ik stak beide maskers samen in de auto omdat we dan, mocht het nodig zijn, elk ons masker bij de hand hebben. Luc mijn wit en ik zijn zwart omdat dat kleiner is.
Nu las ik, bij de voorbereiding van de op komst zijnde reis, dat een bepaalde locatie enkel te bezoeken is met een FFP2 masker. En laat dat nu ineens een probleem zijn. Dat wit masker is er vanonder, ontsnapt uit een auto waar ze met twee bij elkaar zitten.
Gelukkig keek ik dat na. Gelukkig hadden we nog tijdig een nieuw kunnen voorzien voorzien. Je zal daar maar staan en dan tot de bevinding komen dat het foetsie is.
We hebben het anders opgelost. We hebben de reis geannuleerd. Het zat er aan te komen. Met de huidige onzekere situatie en de prijs van de naft vind ik 700km rijden niet te verantwoorden. We zoeken het wel dichter bij huis.
Daarmee bedoel ik dan niet de FFP2 want daar is niks anders over te zeggen dan: dit is echt niet meer normaal.
petergreyphotography
Het huisspook heeft weer toegeslagen. 🙂
ms
Meestal vermoed je wel dat er één van ons beiden voor iets tussen zit, maar de 2 laatste verontrusten me een beetje. De vorige omdat ik wel degelijk goed thuis ben in mijn handtas.
Dat is zoiets als je zakdoek zoeken, hem niet vinden dat die een dag later toch in je zak blijkt te zitten.
Deze keer zijn ze samen in dat vak in de auto gelegd. Daar wordt niet in gekeken omdat daar enkel zaken in zitten voor “in geval”.
Nu wou ik mijn vouwparaplu en miste het masker.
Het moet niet raarder worden.
Suskeblogt
Een gebedje tot den heiligen Antonius kan wonderen verrichten.
ms
Die heeft al te vaak te veel beloofd. Die vertrouw ik niet meer.
Bertie
Erger nog dan de verdwenen sokken en wanten…
Antonius, daar heb je niets aan🤔, wat weet hij nou van maskers en moderne dingen.
ms
Ik ga hout vast houden. Mijn sokken lopen nog altijd mooi in het gelid en wanten gebruik ik erg uitzonderlijk.
Maar dit is echt treiterachtig.