Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Mottige maandag

Onze carwash werd vernieuwd. Onze carwash ziet er nu wat meer disco uit, met een blauwige ingang, met discolichten waarop de zwabbers dansen in alle kleurkes. Maar ineens … stonden we daar, stond die draaiende zwabber daar te zwabberen en hield ons gegijzeld en dat bleef maar duren. En dat bleef maar duren. En dat bleef maar … Aha! Ze hadden van voor het licht gezien, dacht ik, want alles viel stil.

Komt die man en die zegt iets over iets dat Luc niet mag doen. Ik denk: “Allee, tis weer ons schuld”. Luc had iets gedaan, maar ik had Luc niks zien doen. Maar blijkbaar zei hij dat Luc niet zo vaak moest claxonneren, dat één keer claxonneren volstond. “Met dat lawaai hoor ik dat niet” zei Luc. En de molen zette zich terug in beweging.

“Heb jij geclaxonneerd?” vroeg ik. “Ja” zei Luc “zo’n drie keer tut-tut-tut”.

Daar ging dat ding terug in de fout. Deze keer was het euvel sneller hersteld en kwam de man nog vragen of we geen schade hadden.

Liever ouwerwets dan haperende disco. Geloof me maar. Bij het uitstappen aan de winkel had ik de bibberatie in mijn benen. Heel raar.

We reden door naar onze bestemming in Hasselt, waar ik in de winkel tot de bevinding kom dat ik mijn secrid kaartenhouder niet had. Dat betekent geen ID-kaart, geen rijbewijs, geen bankkaarten. Ik maakte me niet direct zorgen, ik had zondag alles uit de andere sjakosj gehaald en in mijn buromandje gelegd. Maar zwart in zwart? Altijd mogelijk dat ik er over keek.

Meestal betaal ik met de telefoon, maar in die winkel hadden ze me al eens twee keer willen doen betalen omdat ze Payconic niet kende en ik had geen zin in maar weer een discussie.

En toen vroeg Luc: “Heb je geen zin in een ommeke langs Ikea? Zweedse ballekes eten?” Eigenlijk wel. Eigenlijk niet. Ik wou eerst zekerheid over mijn kaarten.

Thuis keek ik in het buromandje, daar lag niks meer in. Ik had alles dus wel degelijk in mijn handtas gestoken. Waar zat die verd*** secrid? Natuurlijk! In die andere sjakosj nog, nondedorie.

Toen ik Mr. Secrid vond heb ik hem onder zijn voeten gegeven. Door zijn schuld ben ik die Zweedse ballekes misgelopen.

Previous

Steekspel

Next

Drollige dinsdag

10 Comments

  1. Een disco-carwash! Moet ik meteen denken dat liedje van Rose Royce. Zelf kom ik te weinig in een carwash. Mijn auto hangt van alg en korstmossen aan elkaar. Ik mág mijn auto niet eens meer wassen vanwege de natuurwaarde. Maar als je je dan toch tussen de zwabbers begeeft moet het allemaal wel werken natuurlijk. Goed dat je je bankkaarten terugvond, maar wel jammer van de Zweedse balletjes!

    • ms

      Wel die van ons begon er ook zo een beetje natuurlijk uit te zien met al die regen en de lange periode tijdens de werken dat we niet gingen. Maar nu moest het.

      Ik ben al op zoek naar een reden om nog eens in Hasselt te passeren.

  2. Veranderen van sjakos is altijd gevaarlijk… check dan maar dubbel of driedubbel. Amai die carwash, dat zou mij ook niet goed bevallen.

    • ms

      “Veranderen van sjakosj is altijd gevaarlijk” is precies wat ik ook zei in de auto. En thuis nog maar eens.

      Die carwash? Gevaarlijk! Je krijgt zo een reflex om die deur open te smijten en weg te lopen. Op dat moment voel je dat je hersenen echt in conflict gaan. Gelukkig weet je daarmee dan ook dat je er hebt. 😂

  3. Er zijn van die dagen dat je beter niet uit bed gekomen was. Dat was er duidelijk zo ene.

  4. elsjeveth

    Discofever…het liedje Carwash letterlijk genomen, waarschijnlijk ontbraken de dames die de wagen met schuim insmeerden, die staan niet op de foto, of waren het de dames waar Luc drie keer naar toeterde 🙂

    • ms

      Wij hebben daar nog nooit een dame gezien. 😂

      Inzepen gebeurt dan ook niet met een spons maar met een lans. 😐

      En dan gaan de zwabbers aan discodancing doen … als ze niet gaan surplacen.

  5. Gelukkig doen ze bij onze carwash alles nog met de hand. Het heet dan ook niet voor niks ‘hand carwash’.

    • ms

      Hier zijn er op de steenweg ook wel een paar die het nog met de hand doen.

      In het begin gingen we daar wel, maar deze ligt meer op onze weg en als er een rij staat rijden we gewoon door.

      Hij had die claxon wel gehoord, maar wij niet. Misschien zetten we tegen volgende keer gewoon zo’n vrachtwagenclaxon op de auto. 🤣

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén