Wat het huis vroeger ook mag geweest zijn, het was geen frivool huis. Het heeft veel van een vroegere pastorij, maar was het niet want de pastorij staat hier wat verder. Het is een recht-toe-recht-aan huis. Als je de straat indraait krijg je even de indruk dat je ergens in het Zuiden beland bent. De kleurloze bezetting en de blauwe kozijnen versterken die indruk nog.

Er is een soort tuin aan het huis die geen tuin blijkt te zijn, maar gewoon enkele vrachtwagens aarde die door de vorige eigenaar werden aangevoerd ter stutting van de scheidingsmuur met de buur. Die tuin was vroeger een grote schuur en onder die tonnen aarde zit dus nog een bevloering in bakstenen op hun kant. Dat vindt mske al net zo leuk. Ze houdt van bloemen maar niet van tuinieren.

Om het huis toch iets vrolijker te maken had ze al aan verschillende oplossingen gedacht. Ze dacht die aangevoerde grond om te toveren tot een rotstuin, maar overweegt nu toch die weg te halen en de oorspronkelijke bevloering bloot te leggen en daar bloembakken op te plaatsen.

Verder heeft ze een mooie bougainville gezien. Zo één zou ze aan de voorgevel willen, naast de voordeur .

Maar dat zijn plannen voor later. Ze zal toch eerst eens haar oor te luisteren leggen. Best bij een kenner.