Ik ben geen winkeltype. Ik hou er zelfs niet van. En nu komen er twee logjes over winkelen zomaar na elkaar? Awel ja, als ik dan al eens ga winkelen, is dat de moeite van het vermelden waard.

Hoe kwam dat nu zo ineens daar in Rotterdam? Ik wou wel eens wat anders aan om te gaan eten in het hotel. Niet dat ik steeds hetzelfde draag, maar ik had zo het gevoel dat mijn manier van kleden wat aan verjonging toe was.

Ik liep de Primark binnen, gewoon uit nieuwsgierigheid. We waren daar vorige vakantie in de U.K. ook binnengelopen en direct naar buiten gecrost. Het was er veel te druk, de gangetjes waren te smal en daar hou ik niet van. Die van Rotterdam viel beter mee en ik vond daar direct iets dat fleurig oogde en niet duur was. Alleen vond ik toen dat voor er onder nogal oubollig met als resultaat dat ik in die andere winkel binnenliep en een nieuw topje kocht.

Voor zover topjes en Rotterdam.

We hebben in België -tot nu toe- enkel een Primark in Brussel, in de Nieuwstraat. Aangezien we nog een paar railpassen hadden die op het punt stonden te gaan vervallen, besloten we die Primark eens met een bezoek te vereren.

Gisteren reden we naar het station waar we niet terecht konden omdat er geen parking was. Net toen ik besloot dat we naar huis zouden rijden en de railpas maar laten verlopen, bedacht Luc dat we ook in Neerwinden konden opstappen. Daarvoor moeten we dan een boemel nemen maar dat zij zo. We haastten ons -dat moet je eens proberen in een drukke Stationsstraat, door Landen, waar het dan ook nog markt was- naar Neerwinden.

Nu ja, er waren geen speciale voorvalletjes op die trein. Alleen deed die er een uur over terwijl de IC dat in drie kwartier doet, maar we reden dan ook nog langs de luchthaven.

De Primark dan. Poeh! poeh! poeh! We liepen de winkel door, al leek het meer op: “we drumden de winkel door”. En waar ik in Rotterdam al snel het fleurige ding had gevonden, moest ik nu toch wat zoeken tussen het drummen door.

Want iets dat mooi oogt op een kleerhanger, doet dat daarom niet als ik me daar tussen dat gedrum ook nog in dat kledingstuk gewurmd krijg, want aan een pashokje waagde ik me niet.

Veel vond ik er nogal goedkoop uit zien. Ja, ik weet wel, die winkel verkoopt goedkope kleren, maar als je goed zoekt -wat niet zo simpel is- kom je wel iets of wat tegen dat wel de moeite waard is.

De rij aan de kassa hebben we er dan maar bij genomen.