We waren in een universiteitsstad. We, in dit geval de evenementen en de universiteitsstad, nu ja, we zijn wel meer in een universiteitsstad. Maar deze is wel gekend om een groot aantal Engelstalige studenten, studenten die ook af en toe een centje willen verdienen en die zich dan ook massaal hadden ingeschreven om te werken op het evenement.

Het vereiste toch enige aanpassing om nu ineens al die informatie, die ik normaal automatisch doorgeef, in een andere taal te gaan verwoorden. Dat was even een frisse kijk op dat automatisme.

Wat erger was, hoe verder het evenement verliep, hoe meer ik de talen door elkaar haspelde. Ik sprak Nederlands tegen de Engelsen en Engels tegen de nederlandstaligen.

Gelukkig ben ik tenminste tegen Luc geen Engels gaan babbelen.