De eerste jaren dat wij hier woonden kwam hier in de zomer een ijskar rondgereden. Beter gezegd, op de mooie dagen kwam die niet, op de mindere wel.

Die is daar uiteindelijk mee gestopt. En wij zaten jarenlang zonder kremmekes in de zomer.

Vorige zaterdag zagen we er een, in het dorpje over de berg. En ja, een poos later klingklangelde hij hier voorbij. Op zondag zouden we hem stoppen, maar toen kwam hij niet.

Gisteren echter ineens een “klingel” hier net voor de deur, maar we waren te laat, hij was de berg al op. “Dat geeft niet” zei Luc “hij komt er langs de andere kant terug af” en hij ging met Amke en Ella op de hoek van de straat wachten.

Of hij regelmatig gaat komen? Of enkel als het mooi weer is? Dat valt af te wachten.

En toen we Amke en Ella huiswaarts brachten, zagen we nog zo een zomers verschijnsel. Luchtballons! Waar je ook keek, veraf of dichtbij, er hing er wel ene te hangen.

Ondanks de frisse sinksendagen zijn de tekenen van een nakende zomer toch weer wat meer present.