Gisteren schoot me iets in het verkeerde keelgat. Het lag me nogal op de maag, dat artikel in de gazet, dat handelde over een voorstel in Tienen om senioren onkruid te laten wieden op de Tiense kerkhoven en dat natuurlijk helemaal gratis en voor niets.

Ik heb daar zoveel stoom over afgelaten dat ik uiteindelijk zelf dacht: “ik lijk wel een reageerder op Het Laatste Nieuws” wat in feite ook zo was, maar dan mondeling en niet bij hun reacties.

Al zo dikwijls lazen we dat er mensen zijn die voorstander waren van het aan het werk zetten van werklozen of andere groepen die steun trekken. Het was niet ons probleem, we hadden daar niets mee te zien.

Maar om nu net diegenen die hun hele leven al gewerkt hebben nog even de rotste karweitjes in de schoenen te schuiven … dat vond ik er nu eens fameus over.

Neem daarbij nog -en nu wordt het ook wat persoonlijk- dat we nooit op de eerste rij stonden als het om iets te verdienen was, dan waren er altijd anderen die geschikter waren, maar dat we ondertussen wel al meer dan één aanbod kregen om gratis te gaan werken. Oh! Ze doen dat allemaal voor ons goed hoor! Stel dat we ons zouden vervelen of dat we geïsoleerd zouden raken.

Toen ik las dat die senioren dan ook begeleid moeten worden, was het hek he-le-maal van de dam. Gaan ze de mensen nog gaan betuttelen terwijl zij de zaakjes opknappen die de gemeente- of stadsdiensten niet voor elkaar krijgen. Wie zou er dan aanwijzingen moeten krijgen?.

Natuurlijk was dat wieden geheel en al op vrijwillige basis en niet verplicht. Maar wat niet is, kan altijd komen. We hebben dat al meer meegemaakt.

Na het blazen, noteerde ik enkele woorden in concept om dat later uit te werken en ik vergat … tot Luc gisteravond na het nieuws op ROB-TV vertelde dat Tienen zelf had gemeld dat ze mensen genoeg hadden.

Ze hadden zeker de wind tegen gekregen met al dat blazen.