Wie niet zo welwillend was was de Vlaamse Gaai. Die deed de eekhoorn niet na. Die kwam tweemaal op ons pad onderweg naar het zwembad, landend op de steen rechtover de receptie, maar als we daar op de uitkijk stonden daagde hij niet op, hij daagde enkel uit.
Eigenlijk is de reden waarom ik die Vlaamse gaai op foto wil nogal dom. Het komt door een vroeger log waar ik in gedachten zag hoe mijn toenmalige foto’s zouden kunnen zijn met een zwaardere lens. En die foto’s wil ik nu wel eens in het echt maken.
Dat ergens in 2016 mijn externe harde schijf kapot ging is een bijkomende reden. De oude foto staat daar namelijk op. En ik heb die dus enkel nog zoals bewaard op het blog.
Oh ja, ik weet wel dat die Vlaamse gaai sedert een aantal jaren gewoon “Gaai” heet omwille van een vergissing door een -waarschijnlijk ooit verkeerde1+2– veronderstelling. Maar als je alle namen die voortkomen uit een ooit verkeerde veronderstelling gaat aanpassen kunnen we bezig blijven.
En dan nog wat … Die specht in kwestie wil ik ook nog wel eens tegenkomen.
____________________1 Natuurpunt
2 Wikipedia
De gaai … een babbelzieke eikelzoeker. Ik herinner me de Vlaamse gaai vooral als ‘rotzak’ want zo noemde mijn vader deze vogel.
Blijkbaar kan je ze lokken met eikels, maar dan moet je blijven voederen.
En blijkbaar verdienen ze dat “rotzak” wel want ze zouden de eieren en jongen van andere vogeltjes eten.
Veel “blijkbaar” waarvan ik de bron opnieuw zou moet opzoeken.
Prachtvogel. Zijn er meerdere soorten? ik meen dat er ook een is met een rood ‘petje’.
De groene specht heeft een rode kap.
Ik vind ‘m mooi, die Vlaamse Gaai
Dat is hij ook.
Hopelijk lopen we hem nog eens tegen het lijf. Meestal is hij erg schuw. In Center Parcs viel dat nog mee, met dat landen op die steen.
Maar zonder fototoestel …
Daar zal ik hem waarschijnlijk mee verwisselen.
Ik vermoed het.
Ik heb op school ook geleerd dat het dier Vlaamse Gaai heet, en zo blijf ik hem noemen. Straks moeten we de Wielewaal ‘Waal’ gaan noemen en de Koekoek ‘Koek’. Ik begin er niet aan.
De beesten zouden zelf niet meer weten wie ze zijn.
Hebben we eens een mooie vogel naar Vlaanderen genoemd, pakken ze het nog van ons af. Neen zo niet hé.
Als ze zo verder gaan, zijn wij gewoon verloren moeite naar school geweest.
Van haast alles wat ze ons leerden, zeggen ze nu: “Dat is allemaal niet waar zè …”