Zoals gezegd, het vervolg op dat log over de lijntjes. Er was toen namelijk nog wat met de PHP ook.

Dat was al langer gaande. Ik had de e-mail van de host al gekregen op 29 september, zeggende dat ze de eerste weken van november de nieuwste stabiele versie van de PHP gingen installeren op Wizzewasjes. Dat zou dan wel zonder problemen verlopen maar als er toch iets was kon ik handmatig terugschakelen naar de voorgaande versie.

De laatste keer was dat inderdaad zonder problemen gegaan. Nu niet. Plots ging het fout met een smalle tekstkolom en een fotoloze zijkolom.

De oplossing, volgens een uitleg in de e-mail, was dat je er moet voor zorgen dat de plugins bijgewerkt zijn. Maar het waren de plugins niet want ze alle deactiveren hielp niet.

Ik besloot het -voorlopig- maar voor bekeken te houden en schakelde terug naar de vorige versie. Ik ben er nochtans voorstander van om alles up-to-date te hebben.

Twee dagen stond die vorige versie er terug toen ik, op Wapenstilstand, een e-mail kreeg van WordPress dat ze de site bijgewerkt hadden. En ik dacht: “Zou het …”

Ik zette de laatste stabiele versie terug en alles functioneerde naar behoren.

Tot ’s avonds zo rond den achten. Toen sloeg ik zo terloops nog eens een blik op de laptop en zei: “Ten kan niet waar zijn, maar ’t is weer van dat”.

Luc zweeg in alle talen. Dat is het slimste wat hij kan doen, tenzij hij de oplossing kent.

Ik vlooide die hele uitleg uit, als avondliteratuur kan dat tellen. Die was namelijk in code. Ik begon al even te zweten toen een gegoogelde Engelse uitleg -klaar en duidelijk door een onduidelijke vertaler gehaald- en het woord “malicious” me de daver op het lijf joegen.

Uiteindelijk was het niet malicious. Het was een snippet die overbodig geworden was.

Code is poetry¹? Maar volgens mij rijmde het daar toch efkes niet.

The Joy of Programming
with Bob Ross
Creative Commons Attribution-Noncommercial 3.0 United States License.