Toen ik gisteren vertelde dat ik vandaag wel zou weten wat vertellen had ik het me toch lichtjes anders voorgesteld. We zouden gisteren een paar obstakels uit de weg ruimen.

Toen ik het had over onze kolenstoven, die we terug in gebruik wilden nemen hebben we ons de bedenking gemaakt dat een kurkdroge zomer niet het ideale moment was om die eens te testen. Wie weet wat er loos was in die schouwen.

Toen ik het had over een paar nachten gepieker, zocht ik een schoorsteenveger.

Waar hadden we wel wat op gerekend? Dat die stoven, die we zelf wel tweedehands hadden gekocht, geen lang leven meer beschoren zou zijn, na die jaren dat ze ongebruikt enkel dienden ter afwachting. “Ach” hadden we onze schouders opgehaald “dan kopen we een allesbrander, dat is beter voor het milieu”.

Waar hadden we niet op gerekend? Over de schouwen -en zodoende ook de stoven- kunnen we een kruis maken.

Toen we laatst van een paar dagen weg thuis kwamen vertikte de spoeling van de wc het. We maakten de jachtbak open en vonden er niks abnormaals in. En nu zou daar ook naar gekeken worden. Waar we ook niet op hadden gerekend? Die jachtbak was naar de eeuwige jachtvelden en moest vervangen worden.

Al snel bleek het eenvoudiger en goedkoper uit te komen -gezien het model – om een nieuwe wc te plaatsen, ene van een universeel model. Want echt, op nog een mankement met een modelprobleem zitten wij niet te wachten.

Waar we gisterenmorgen vol goede moed alles uit de weg hadden gezet zodat de stielmannen de nodige ruimte hadden, hebben we gisteravond ontmoedigd alles laten staan waar het stond.