Het overkwam me de laatste tijd regelmatig, dat ik omwille van een teveel aan mogelijkheden, een verkeerde term ging gebruiken. Niets wereldschokkends, niets dat me aan mijn verstandelijke vermogens deed twijfelen. Het ging enkel en alleen over een verspreking bij één bepaald onderwerp.
En telkens ik daar iets over kwijt wilde of iets wou vragen kon ik gewoonweg niet op dat woord komen en zei dan maar, om zonder haperingen verder te kunnen: de Park & Ride.
Maar dat is het niet. Een Park & Ride bevindt zich ergens bij de grote steden en je kan vandaar het OV nemen naar je bestemming.
Ik bedoelde dan de carpoolparking naast de autosnelweg. Waarom dat woord zo moeilijk lag? Ik weet niet.
Om het gemakkelijk te maken heeft Landen ook nog een Kiss & Ride, dat is een strook op de parking van het station. Maar die is hier louter informatief vermeld en komt niet te tussen bij de verwarring van de vorige twee.
(Lees verder onder de foto’s)En wie nu denkt dat ik volledigheidshalve nog langs een Park & Ride ging rijden om een foto te maken …
De carpoolparking en de Kiss & Ride liggen op onze weg als we na het zwemmen naar huis willen, vandaar …
En eigenaardig genoeg lijkt dat idioot probleemke wel helemaal van de baan sedert ik dit log uitschreef en in concept zette. Daaraan alleen al heeft het zijn recht op verschijnen verdiend, vind ik … al is het eigenlijk maar een onnozel log.
petergreyphotography
Niet op een woord kunnen komen, dat gebeurt mij ook wel, en helaas steeds…. ehm…. meer… nee, ehm…vaker! Laatst kwam ik niet op het woord ‘radioactief.’ Het was in een klokkenwinkel waar zo’n wekker stond met lichtgevende armen. Die had je vroeger ook, ze waren voorzien van een laagje radium. Dat wilde ik aan de jonge medewerkers van de winkel verhalen, opa-verteld-stijl. ‘Vroeger…’begon ik, en daarna viel ik stil, niet op de woorden radium en radioactief kunnende komen, inclusief het grapje dat ze geprobeerd hebben een soort atoombom te maken van wekkerwijzers maar dat ze niet genoeg wijzers bij elkaar hebben kunnen sprokkelen. Wat de beleefd wachtende medewerkers hoorden was geen grapje maar een hakkelende en steeds roder wordende bejaarde. Ik weet niet of het cynisch bedoeld was toen een van de twee me de wekker overhandigde met de woorden: ‘Kijk mijnheer, deze is mooi bij de tijd.’
Oh! Kiss & ride heet hier in Groningen: Smok en Vot! 🙂
ms
Die tijdelijke vergetelheden overkomen mij ook, maar nooit zo rampzalig dat er radioactiviteit aan te pas komt. 😂
Maar Carpoolparking was een woord dat echt niet wou blijven hangen. Het ontsnapte telkens weer opnieuw.
Ik heb ooit ook zoiets gezien in een poging om Kiss & Ride te vertalen maar dat leek nergens op.
En toen wou ik zetten: “maar wat was het nu weer … 🤔” en zag te laat dat Matroos dat ook al had gezegd. 😱
Matroos Beek
Er zijn bepaalde woorden die ik ook altijd vergeet. Een kennis van mij haar man is… Ja wat is nu weer? Telkens ik het er wil over hebben, kom ik er niet op. Het woord is bipolair. En dan is er nog zo’n woord dat ik steeds vergeet, maar wat is het nu weer? …
ms
Wel ja, op die manier. Een woord dat je telkens opnieuw ontsnapt. Ik heb de indruk dat er een log over schrijven wel geholpen heeft. Of het tijdelijk is of van voorbijgaande aard (dat wil dan allebei hetzelfde zeggen) of blijvend, valt nog af te wachten.
Het is een wat gekke morgen deze morgen. Eerst toevallig (zie bij Peter) en nu …
De volgende ! ☕☕☕☕
bertjens
Ha, ik ben dus niet de enige. Het overkomt mij ook wel eens, maar
elke keer als ik niet op een woord kan komen vrees ik dementie.🤔
ms
Het overkomt me meer en meer, tijdelijk dan. En ja, dan denk ik ook aan beginnende dementie.
Het zou erg zijn als ik dat erger en erger zou krijgen maar dan Carpoolparking wél zou onthouden. 😂
Peter Grey
Lol! 🙂
meninggever
Technische termen als deze blijven redelijk paraat in de ouder wordende bol. Maar namen….best lastig. Vooral als ze geen actieve rol spelen in mijn meninggeversleven. De zgn BN-ers (of BB-ers) die ik wel eens heb gezien, iets over gelezen en zo meer, maar die dan toch verdwijnen in het ronde archief van mijn selectieve hersenpan. Vaak kan ik wel uitleggen wat het voor iemand is, hoe ze er uitzien en moet ik vrouwlief dan vragen naar de naam. Die weet dat vaak wel. Maar goed nadenkend over dit fenomeen kwam ik er achter dat ik dat ook al op jonge leeftijd had….Niks bijzonders dus…..:)
ms
BV’s niet kennen is bij mij eerder diir een gebrek aan interesse. 😁
Suskeblogt
Ik vergeet ook vlug woorden en namen. Het zal aan de leeftijd liggen volgens velen, maar dat had ik ook al toen ik jonger was.
ms
Inderdaad, maar niet zo vaak en inderijd zat de schrik voor dementie er nog niet bij.
Suskeblogt
Sinds mijn moeder aan het dementeren is ben ik ook bang die richting uit te gaan. Je zou voor minder bang worden als ik haar zo bezig zie en hoor.
ms
Ik weet het niet, niemand waarschijnlijk, maar wie zegt dat dementerende mensen niet gelukkig zijn in hun droomwereld? De anderen wéten dat het niet waar is, maar voor hen is dat een realiteit.
En ja, het moet wel raar aandoen als je je moeder zo meemaakt. Maar niemand weet hoe zij dat ervaren.
Suskeblogt
Zij zit soms te schudden en te beven van angst. Haar wereld is niet bepaald vrolijk te noemen. Haar helpen kunnen we niet. Jammer genoeg.
elsjeveth
het moet hartverscheurend zijn je moeder zo aan te zien.
Suskeblogt
Dat is het inderdaad. Men staat er machteloos bij.
ms
En ze vertelt niet wat haar zo bang maakt. Dat is inderdaad nogal beangstigend, zeker als je niks kan doen.
elsjeveth
Of de verkeerde term gebruiken, dat gebeurt ook wel, zeker in stressvolle situaties.
Destijds toen ik aan de familie de behandeling van Chris uitlegde na zijn infarct.
Ik maakte steevast de vergissing door te zeggen: de gynaecoloog dit en dat 🙂
het woord cardioloog was blijkbaar niet meer in mijn vocabulaire
ms
Wel ja, dat had ik dus met die carpoolparking. En ik begrijp best dat je in zo’n geval zo van de kook bent.