Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Praatje achteraf

Even vlug tussendoor! Want in de voormiddag is er de ochtendsessie van de atletiek in Rome en ’s avonds hebben we natuurlijk de avondsessie.

Dus ga ik maar even een paar eigenaardige nakomers van de verkiezingen vermelden. Het eerste gaat over hen die de regels aan hun laars lappen en niet gaan stemmen.

Record van 2019 verbroken: meer dan miljoen mensen kwam niet opdagen aan stembus1

De vraag die zich opdringt is of het nu geen tijd wordt om die verplichting af te schaffen. Mogelijk gaan ze nu wel beginnen bestraffen, ofwel gaan ze het op typisch Belgische manier maar op zijn beloop laten. Maar de dees gaat zich niet laten vangen.

En toen las ik nog iets grappig
Kontich en Mortsel roepen op om achtergelaten identiteitskaarten op te halen na verkiezingsdag2

Had ik me bij het buitenlopen efkes ongemakkelijk gevoeld omdat ik nogal opvallend in mijn zakken had zitten tasten of ik mijn securid wel had weggestoken, werd die lichte gêne ineens van de tafel geveegd.

En in Genk en Hasselt zitten ze met een aantal identiteitskaarten die overbleven omdat hun eigenaars de verkeerde mee naar huis namen3.

Mijn identiteitskaart had ik wel degelijk terug gehaald én bekeken, al had de dame achter de tafel me, ter bevestiging, weer betuttelend “Maria” genoemd en heb ik de neiging om te zeggen: “Mevrouw S. zou ook wel mogen” maar onderdrukt.

____________________
1 Het Nieuwsblad
2 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/10/kontich-en-mortsel-roepen-op-om-achtergelaten-identiteitskaarten/
3 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/10/verkeerde-identiteitskaarten/

Previous

Het opgeloste raadsel

Next

De rare en de raren

12 Comments

  1. Ik moest wel lachen om je bericht en zit nu na te denken over hoe de stemprocedure in Nederland gaat. Je geeft je oproepbrief af aan een van de drie personen achter een tafel, en je identiteitsbewijs. Tenminste twee paar ogen kijken of de naam op de bief en die op of in je identiteitsbewijs overeen komen en of je kop op die op het fotootje lijkt. Dan wordt de brief ingenomen en krijg je je identificatiebewijs terug met het stembiljet. Dat je dan vervolgens demonstratief verscheurd of met het rode potlood invult. Eigenlijk wel jammer. Ik zou graag eens met een andere identiteit thuis komen. Mevrouw G. W. De Groot. En daar dan een leven bij verzinnen.

    • ms

      Het gaat er in België wel anders aan toe. Er zitten minstens vijf mensen achter die tafel, je geeft je oproepingsbrief én je identiteitskaart af en de eerste begint onmiddellijk in de kieslijsten te zoeken waar je staat.

      Als die je gevonden heeft gaat je identiteitskaart naar de tweede, die je de stembiljetten geeft.

      Aan het eind van de tafel, zo wat terzijde zit iemand die je zegt in welk hokje je binnen mag.

      En terwijl je stemt reist je identiteitskaart langs alle aanwezigen achter die tafel en eindigt bij die ene die dan, nadat je de stembiljetten in de daartoe voorziene bakken hebt gegooid, “Maria” zegt, mede ter confirmatie, denk ik, om te zien of jij het wel bent.

      Gezien het aantal vrouwen dat Maria heet is dat al een dom gedacht en daarom alleen al zouden ze “Mevrouw S.” mogen zeggen, zelfs als beleefdheid hen vreemd is.

      Bovendien ben ik van het argwanende soort en ik kijk of ik mijn eigen identiteitskaart wel heb en of de kop op de foto wel degelijk de mijne is.

  2. Je idbewijs laten liggen, kan het me haast niet voorstellen gezien de gang van zaken, zie Peters uitleg. Maar zeg nooit nooit .
    Ik zou in alle staten zijn (zonder paspoort 😁?) wanneer ik het merkte.

    • ms

      Ik kan me voorstellen dat er sommigen zo’n haast hebben om er buiten te zijn dat ze zichzelf en hun identiteit vergeten en er als een haas vandoor gaan.

  3. Hier krijg ik meteen het rijbewijs terug. Reken maar. Dat laat ik niet achter. Ben wel blij dat wij geen stemplicht meer hebben. Geeft toch meer het gevoel dat je ALS je gaat stemmen je dit ook met volle interesse en verstand doet. Het feit dat je mag stemmen overtuigt mij altijd meer dan de eventuele dwang.

  4. Toen wij gingen stemmen was het niet druk en kon men gemakkelijk de identiteitskaarten bekijken na teruggave. De stemplicht mogen ze van mij ook afschaffen, maar ik zou toch stemmen moest het niet meer verplicht zijn. Dan moet je niet zagen als de “verkeerde” partij aan de macht komt.

    • ms

      Bij ons was het ook niet druk, al was het aanschuiven tot op straat. Er was maar één kieslokaal en dat was in een klaske van het lokale schooltje.

  5. elsjeveth

    Tussen het eten van appelflappen (die de burgemeester persoonlijk had afgeleverd) en het drinken van de koffie door was het dit keer een gezellige aangelegenheid dat stemmen op het dorp. Om lange wachtrijen te voorkomen 🙂 hadden ze per wijk een locatie aangemerkt als stemlokaal. Bij ons was dat de tenniskantine.
    De ambtenaren waren serieus met hun taak bezig zodra je je paspoort of ID en stembrief toonde, maar verder bleef het nog lang gezellig daar.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén