Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Twee nachten op rij

’t Was nacht, ’t was nacht, toen hoorde ik een vreselijke slag1

Ik wíst … er was een donkergroene auto in onze gevel gereden. Ik stak mijn benen uit bed, trok mijn labradorblonde aan en keek door het venster.

Ik zag niks -de straatverlichting is hier ’s nachts nog altijd uit- want het was daarbuiten pikkezwart.

Het rare was wel dat ik dus ook niet kón gezien hebben dat het een donkergroene auto was geweest.

Toch liep ik naar de gastenkamer -nu hobbykamer- om daar door het venster te kijken. Maar daar was het even donker daarbuiten.

En toch, ondanks dat ik wíst dat ik het moest gedroomd hebben, heb ik overwogen om Luc te wekken om samen eens een kijkje te gaan nemen.

Ik deed het niet. Ik ging terug in bed maar het bleef spoken.

***


Luc en ik waren ergens en zaten te wachten tot het onze beurt was. Waar? Ik zou het niet weten, maar het leek wel normaal.

Toen werd mijn naam afgeroepen en ik stond op, ging mee en toen bleek dat ik er niks kon komen doen.

Ik was namelijk mijn paard vergeten. Dat stond nog bij mijn grootmoeder in de boomgaard.

Ik kon mezelf wel voor de kop slaan, waarvan ik wakker werd en het een hele poos duurde eer ik besefte dat ik nooit ofte nooit een paard heb gehad.

***


Beide bovenstaande dromen had ik deze week, al waren het weer niet de eersten in het rijtje van rare dingen. Ergens de voorbije week, schudde Luc aan mijn arm en fluisterde in mijn oor: “Er zit hier ene binnen” en al was de boodschap nogal verontrustend, ik was moe en wou slapen. Dat deed ik.

Goed van mij, want ’s morgens wist Luc van niks.



Ik zou niet weten waar die auto vandaan kwam, ik had onlangs niks gelezen over maar weer een auto in een gevel. Maar het zou hier best wel eens kunnen.



Het paard in de boomgaard? Daar kunnen de ruiters op de OS voor iets tussen zitten maar bovendien zag ik ooit een foto van mijn vader op een paard in de boomgaard van mijn grootmoeder. Waarom dàt zich moest roeren is eveneens een mysterie.

____________________
1 Beginregel: “De zeven vlooien

Previous

Voyeurisme

Next

Bij de kapster

14 Comments

  1. Soms zijn dromen, of delen ervan, wel min of meer te herleiden. Maar het kan ook een volkomen raadsel blijven. Toch, het zit in je hoofd, waar anders moet het vandaan komen, en wat er in zit is er ooit ingekomen. Je zou je een verhaal kunnen voorstellen waarin iemand geobsedeerd wordt door het (fraaie!) detail van de donkergroene auto. Welke auto? Waarom donkergroen? Wat was het merk. Van wie is die auto geweest? En vooral: hoe is die auto ooit in mijn kop geraakt? Kan best een spannende zoektocht worden!

    • ms

      Een donkergroene auto heb ik zeker en vast nooit gekend. Onze vorige auto was groen maar niet donker en het model was verkeerd.

      Deze uit mijn droom zou uit een oude film kunnen gekomen zijn maar daar zie je ook geen kleur en ik zag hem maar in een flits.

      Ik dacht dat ik die foto van mijn vader had, maar blijkbaar is dat niet zo. Die zal in het fotoalbum van mijn ouders gezeten hebben.

      Maar ik ga straks nog eens in de doos foto’s kijken die ik van mijn tante erfde.

  2. Dromen zijn altijd de combinatie van zaken die je in de geest hebt opgeslagen of zelfs verdrongen die dan tijdens de slaap vrijgelaten worden en gaan zwerven. De een realistisch, de ander zo gek dat je het de volgende ochtend vrijwel bent vergeten. Maar ik begreep dat je zonder dromen als mens psychisch gestoord zou raken. Kortom, blijf maar dromen, al zijn ze veelal bedrog…..

    • ms

      Ik kan het geen bedrog noemen, eerder een soort fantasie, want ik heb me nog nooit bedrogen gevoeld door een droom.

  3. Mijn dromen vergeet ik van zodra ik wakker word. Misschien moet ik een blad en stylo naast het bed leggen om die vlug op te schrijven.

    • ms

      Meestal ik ook hoor. Maar het zijn die dromen die me wakker maken. Dus ontwaken terwijl de droom nog aan de gang is. Die blijven bij en zijn veelal -minstens- bizar te noemen.

  4. Je kijkt raar op van sommige dromen.
    Een droom hoeft niet altijd te berusten op een meemaaksel of een gelezen boek.
    Soms zijn het dingen door elkaar, soms absoluut onherkenbaar. Maar zo echt, dat je ze nog gelooft als je al een paar minuten wakker bent. 🤔😁

  5. Tja dromen kun je over de gekste zaken, meestal is het een mengsel van allerlei dingen, die je misschien ooit hebt gezien of gehoord. Maar soms zijn het wel leuke verhalen, maar soms bij een nachtmerrie ben je blij dat je wakker wordt.

  6. In onze dromen verschijnen de raarste dingen, soms levensecht. Ze hebben mij al doen ontwaken al schaterlachend, al wenend, en ook in grote angst. Tegenwoordig droom ik rustige verhalen die zeer aangenaam zijn. Een soort soaps. Het gaat nergens over. Daar hou ik wel van. Helaas kan ik mij de droom enkel direct na het ontwaken herinneren en dan is hij weer foetsie.

    • ms

      De meeste, zelfs die welke ik me herinner bij het ontwaken, vergeet ik wel. Maar deze drie waren dan weer van een ander kaliber.

  7. elsjeveth

    Het grootste mysterie, dromen waar komen ze vandaan, hoe komen ze je vermaken in je slaap. Het menselijk brein is toch heel ingewikkeld voor hen die het begrijpen willen. Ik ben daar maar mee gestopt…

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén