Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het Nieuwsblad

Sedert ik kind was en kon lezen heb ik “Het Nieuwsblad” gekend. Toen ik er oud genoeg voor was, las ik het van voor naar achter, behalve het sportkatern, volledig uit, inclusief rechtbankzaken, vervolgverhalen en strips.

Toen ik trouwde, kocht mijn toenmalige echtgenoot, de krant onderweg naar zijn werk en las die daar. Daardoor kreeg ik ze pas ’s avonds in handen en ik las wat me het meest interesseerde.

Nog later had ik de zaak en geen tijd. In 1996 kwam ik er achter dat ik werkelijk ergens verloren was gelopen en ging het nieuws volgen op Skynet.

Toen dat verdween gaf Max me een een link naar “Krantenkoppen” en zo kwam ik op de digitale versie van alle kranten uit.

Toen ik dan, een paar jaar terug, bij een Black Friday actie, aan halve prijs een abonnement bij “Het Nieuwsblad” kon nemen, deed ik dat en zegde niet op na afloop van de actie.

Nu overweeg ik wél om op te zeggen. Alle kranten vertellen het zelfde, voor de artikels voor de abonnees moet ik het ook niet doen, al zijn er wel interessante en plezante, zoals toffe wandelingen en de artikels waar ik naar verwees op het blog.

Maar het nieuws is geen nieuws meer. Het is een dagelijks opnieuw vertellen van wat we al weten over iets dat eens nieuws was; “de laatste stand van zaken” of “alles eens op rijtje zetten” heet het dan.

Verder krijgen we te lezen welke BV er nu weer tot tranen toe bewogen werd.

De grote ziekte is populair als je het zo bekijkt want ze is tranenwekkend en dat vinden ze “mooi”. En dat lieg ik niet, dat zegden ze ooit zo tegen mij. Doe ik ongeïnteresseerd over de grote ziekte? Neen, niet echt, maar men had het eens over het gemiddelde. Elke Belg krijgt gemiddeld drie keer in het leven met de grote ziekte te maken. Nu ik aan vier zit, heb ik mijn deel -hopelijk- gehad. Hardvochtig? Mogelijk.

Al die artikels over Songfestivals en Masked Singers en Weet-niet-wie the musical, festivals en zo meer … moest het me interesseren zou ik wel kijken of er naartoe gaan zeker.

De rechtbankverslagen, al kan ik dat de gazet niet verwijten, is een zoveelste herhaling van advocatenrefreinen over jeugdtrauma’s en mentale problemen. De haast obligatoire “sorry” vind ik er ver over, zeer kunstmatig en veelal gehuicheld.

Soms herhalen ze ook artikels van een poos, een jaar -of meer- terug. Nieuwe betaling voor reeds gekochte info?

En dan al die podcasts? Wat doe je daar als halve dove nu mee zo zonder ondertitels?

Mocht ik opzeggen weet ik niet wat ik met al die verwijzingen op het blog ga doen, maar ga ik daarom een abonnement blijven betalen waarmee ik op jaarbasis wel meerdere -duurdere- kunst- of andere zogenaamde koffietafelboeken kan kopen? Of een abonnement op “Zaal Z1” kan nemen, wat me veel minder zou kosten? Ik weet het nog zo niet.

____________________
1 “Zaal Z” – Uitgave van KMSKA

Previous

Geplande postjes

Next

Feesteditie 25 jaar

19 Comments

  1. Dagelijks lees ik de koppen en de gratis artikelen op de websites van de Nederlandse kranten, zodat ik via de Telegraaf nu alles weet over Rachel Hazes a.ka. de Gecremeerde Kroket, en dat Martijn Krabbé een nieuw programma gaat presenteren. Dat zijn namen ik nog ken van vroeger. Waar ik wél van opkeek, gesproken over de Masked Singer, ook via een krantewebsite, was de vrolijke kop van de nu 97 jarige Dick van Dyke! Hij leeft nog! En staat nog overeind, min of meer. In de jaren 60 keken we op de Nederlandse televisie naar zijn show (met Mary Tyler Moore) en hij is op een spierwit baardje na erg weinig veranderd. Dus die websites blijf ik nog wel een tijdje raadplegen.

    • ms

      Wel ja, daar wringt het. Die gratis artikelen kan je in n’importe welke krant gaan lezen. Daarvoor hoef ik bij “Het Nieuwsblad” niet te zijn.

      Ik weet nog dat ik het in het begin verrijkend vond, dat ik die andere artikels ook kon lezen, maar nu weet ik het zo niet meer. Lees ik ze minder of zijn er minder of heb ik alleen maar een gazettendipje?

    • elsjeveth

      Ben meteen gaan googlen, en ja hoor daar is ie Dick van Dyke. Dat is huiskamer nostalgie van de bovenste plank.

  2. Behalve de koppen van het nieuwsblad en HLN lees ik geen kranten. Mijn vrouw koopt de weekend editie van de Standaard. Dat is het ongeveer.

    • ms

      Wat mij vooral stoort aan het lezen van enkel de koppen is dat je wel weet dat het gebeurt of gebeurde maar de achtergrond, die miste ik toch wel.

      Nu is er twijfel.

  3. Thuis hadden wij geen krant want mijn vader las alle kranten op het werk.
    Bij mijn man thuis lazen ze de Gazet van Antwerpen. Wij hebben dus ook al jaren een digitaal abonnement. Mijn man leest ze van voor naar achter en ook nog diagonaal. Moest ik het abonnement opzeggen, daar kwam gegarandeerd een echtscheiding van!

    • ms

      Wij twijfelen dus samen.

      VRT NWS is er ook nog altijd en dat is nog steeds gratis. Maar “Het Nieuwsblad” heeft toch wel altijd lichtjes mijn voorkeur gehad.

  4. Op mijn telefoontje heb ik de App van Het Nieuwsblad, en afgezien van de berg reclame, lees ik het graag, het is soms informatiever dan andere kranten. Maar ik herken wat je schrijft, ik had dezelfde ervaring met de Volkskrant. Die heb ik onlangs na een jaar of 30 opgezegd. Al die columns, met allemaal vrijwel dezelfde mening, zonde van het papier (en mijn tijd ☺️)

    • ms

      Op de app op mijn telefoon heb ik in de cookies aangegeven dat ik geen publiciteit wil. Er komt er nog wel wat op maar dan verkleed als artikel.

      En het zijn de informatieve zaken die me doen overwegen om het abonnement toch maar te houden.

  5. elsjeveth

    Blijft over het sportkatern, dat lees ik graag in de weekend editie. Vind het ideaal een zgn. weekendabonnement. 1x per week de papieren versie incl. bijlage en verder via internet als ik daar zin in heb.

    • ms

      Dat lees ik op Sporza. Dan kan ik de sport kiezen die ik wil zonder eerst een hoop over voetbal te moeten doorworstelen.

      • elsjeveth

        Daarin verschillen we dan ⚽️⚽️⚽️ ik ben daar wel van, maar dat heb je vast wel begrepen uit m’n blogs. En ook wel stiekem vind ik het leuk elke zaterdagochtend een Gazet op de deurmat te vinden.

  6. In je log kan ik me helemaal vinden. Van huis uit las ik de Volkskrant, manlief Gelderlander en Telegraaf, ik het heb gehad. Nu heb ik alleen een zaterdagabonnement op de NRC annex digitaal, dat laatst voor de hele week. Reclameaanbieding want het is een dure krant.
    Fijne krant, al hoef je het niet altijd eens te zijn met de opvattingen.
    Veel columnisten van verschillend pluimage.
    Podcasts luister ik niet, ik vind het stomvervelend als iemand lang aan het woord is. En ook een resem aan b-, c- en d- tm z-artiesten die inspreken.

    • ms

      Ik vergeleek graag de artikels in de verschillende kranten om te vergelijken, dan lees je meer meningen en kan je beter afwegen, maar nu schrijven ze blijkbaar bij elkaar af.

      En die podcasts? Daar versta ik niks van, enkel maar een hoop gemompel.

  7. Met het Nieuwsblad groeide ik op. Mijn moeder had een abonnement tot vorige maand. Toen hebben we het opgezegd wegens haar verhuis naar het WZC. Ook vonden we dat er teveel slecht nieuws was en dat trok ze zich erg aan. Zelf trek ik het mij ook teveel aan en lees ik snel de koppen. Doordeweeks hebben we een digitaal abonnement en in het weekend 3 kranten die we delen met de buren: NRC, Volkskrant en Trouw. Mijn echtgenoot leest alles en geeft aan mij door wat ik mogelijks interessant zou vinden.

    • ms

      Soms lees ik vlug vlug en vertelt Luc even later ook iets waar ik over keek. Meestal niet, maar ik lees dus zo grondig niet meer als vroeger.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén