Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De -niet zo grappige- limerick

Over alles kan je blijkbaar rijmen. Soms helemaal zonder moeite te doen rolt het zomaar naar binnen en slaan je vingers het op je toetsenbord.

En al is een limerick dan bedoeld om geestig te zijn, de invallende muze stoort zich daar niet aan:

Er was eens de voorbije week
Die, als je ze nadien bekeek,
Geschrapt mocht zijn
Veel zeer en pijn
Zodat het wel op pesten leek

[© ms – 26 maart 2023]

Wat was er gebeurd? Weten wij dat? Neen, dat weten we niet.

Na een geslaagde zondag in Antwerpen, kwam Luc op maandag uit bed en voelde iets in zijn rug schieten. Na een poosje ging het beter. Volgens de kinesiste had het waarschijnlijk toch iets met zijn spieren te maken. Hij bracht wel een bal met gewicht mee, om te oefenen.

Op woensdag heeft hij de hele dag last gehad en op donderdag heeft hij de hele dag op de zetel gelegen, niet wetend welke houding aannemen van de pijn.

Donderdagavond hebben we, samen, de marathon van de woonplaats geschuifeld. Gewoon stappen lukte niet echt, maar op het laatst kon hij wel al kleine stapjes zetten zonder op mijn schouder te steunen.

Vrijdag? Niks meer. Of jawel, maar die zware crisis was bezworen zodat we konden gaan zwemmen.

Zaterdag deden we het rustig aan en zondag waren we op stap.

Ik kon dit gisteren al posten, maar dan kwam het veel te kort na al die andere krakkemikkige verhalen en bovendien wilde ik eerst wel de mening van de kinesiste weten.

Dat met die bal gewicht? Daar is hij na twee keer mee gestopt. Het ging niet.

Wat ik niet begrijp is dat men wel zegt dat je door je knieën moet gaat om iets op te heffen maar dat hij die bal gewicht wél met gebogen rug moest omhoog halen en laten zakken.

Previous

De man aan de muur

Next

De bloemekes

17 Comments

  1. De limerick is als limerick heel goed, de inhoud natuurlijk niet. Mooi dat de pijn nu, ongeveer, tot het verleden behoort, maar akelig lijkt me dat je niet weet wat de oorzaak is en ook niet wat je ertegen kunt doen, behalve wachten tot het overgaat. De scan liet geen onregelmatigheden zien. Ik weet niet of er nog verder onderzocht kan worden. Ik hoop dat het mogelijk is, want zo is het wel heel erg onzeker en vooral vervelend.

    • ms

      Volgens de kinesiste kan dat te maken gehad hebben met een geïrriteerde zenuw. Maar wat heeft die zenuw dan geïrriteerd? De treinreis? Het rondlopen in Antwerpen op stadsschoenen? We zullen moeten uitkijken bij de volgende gelegenheid.

      Ondertussen is het, gelukkig maar, al heel wat beter en zie ik Luc al terug meer normale acties ondernemen, al houdt hij wel zijn dagelijkse oefeningen bij en zijn er de handelingen die (nog) niet lukken.

      Een limerick, volgens Wikipedia:

      (…) Voorts heeft een limerick vaak humoristische of dubbelzinnige inhoud. De laatste regel is de clou.(…)

      En het enige -min of meer- grappige dat ik er kan van inzien is dat die limerick, tijdens het bekijken van een enervant feuilleton op zondag, zomaar in zijn geheel opdook en bleef hangen tot ik hem kon uittypen.

      ____________________
      1 Limerick

  2. Ja hoor, de laatste regel… Goeie.
    Vervelend voor Luc, pijn hebben en niet weten waarvan of waardoor, dan weet je niet hoe te handelen. De kinesiste noemt een algemeenheid die je zelf ook kan bedenken.
    Het gaat nu wat beter, ik wens hem volledige beterschap.

  3. Ik hoop dat de pijn snel over gaat, maar als je niet weet waardoor het komt, is het lastig te vermijden vrees ik. Beterschap gewenst.

    • ms

      Als we vinden wat het veroorzaakt, kunnen we dat vermijden of er iets tegen doen. Maar daarom wil ik nog geen terugval en hoop dat het zó ook wegblijft.

  4. Hopelijk blijft de rugpijn nu weg.

  5. elsjeveth

    Pfff dat klinkt heftig. Gelukkig dat het voorbij is maar je wordt er wel onzeker van. Hoe kan zoiets ineens ontstaan.

    • ms

      Heftig! Dat is het juiste woord. Je weet niet vanwaar het komt. Je weet niet wat je moet -of kan- doen. Je wordt bang om afstanden van een uur met de auto te rijden. Je denkt dat het misschien van het geschommel in de trein kwam.

      Morgen staat een uitstap met de auto op het programma, vrijdag met de trein. Twijfel? We gaan.

      Ook moeten we zondag weeral naar tegen de Nederlandse grens omwille van een handtekening die de notaris der verwarde dringende zaken nog nodig heeft voor een betaling die hij al had beloofd in de week na het familie-etentje.

      Ik houd mijn hart alvast al vast … en mijn vingers gekruist. 🤞🤞

      • elsjeveth

        Courage zou ik zeggen

        • ms

          Thuis in de zetel blijven zitten zou -volgens dokter en kine- ook niet goed zijn … 😐

          • elsjeveth

            Ik sukkel al een paar maanden met n slijmbeurs ontsteking in m’n linkerheup. Bewegen is de remedie maar soms zijn er dagen dat elke stap me pijn doet. En geduld hebben kan een half jaar duren … irritant 🥹

            • ms

              Een slijmbeursontsteking is inderdaad geen zaak van korte duur. Vroeger kreeg je daar soms wel eens een spuit voor, maar nu willen ze het liever zo laten genezen. En dan is de ene dag de andere niet.

Laat een reactie achter bij elsjevethReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén