Ze zijn terug! Slow moest vanmorgen vóór 9 u in de kliniek zijn voor een onderzoek. En mske ging mee want daar kwam een lichte verdoving aan te pas.
 
Eerst natuurlijk wachtzaal situaties … De associalen der aarde, de mensen dus, zaten zó dat er op een rij van drie stoelekes een koppel zat en op een rij van vier stoelekes een koppel en een madam alleen. Slow en mske zijn dan maar aan de gans andere kant van die overloop gaan zitten. Want méér dan een overloop vóór de liften was dat niet. Op zich is dat natuurlijk niet erg maar in die klinieken zijn er precies professionele over-en-weer-dragers. Mensenlief, wat een traffic en allemaal met één papierke of één klein dooske. En iedere keer zei dat ding “ping”!
 
Daar zat iemand zo bleek als nen dooie “ping”, zijn vrouw met haar polleke aan ’t wuiven in zijn gezicht “ping”, is die mens nog een pozeke op de grond gaan liggen “ping”. Toen mske daar iets over zei, zei Slow dat hij zo ook al nerveus was en begon mske over het huis, de verhuizing, de voetbal “ping”. Toen kwamen ze de vrouw van dat ander koppel halen “ping”. Toen die terugkwam zag die ook zo wit als een lijk “ping”. Toen heeft mske Slow’s aandacht maar afgeleid door te beginnen over onbenulligheden “ping” zoals lusters, kookpotten en de vraag of ze een poetsvrouw zouden nemen of niet “ping”. En blijkbaar lukte dat wel “ping” want hij had niet door dat die vrouw er óók zo belabberd uit zag “ping”. En toen was het aan hem “ping “ping” “ping”. En toen hij terugkwam moest hij daar ook nog wachten want de dokter wou hem nog even spreken “ping”.
 
Die laatste “ping” was een patiënt die een andere kwam patiënt bezoeken “ping” en die vroeg aan Slow: “Kan U zeggen waar Elias ligt?” “Ping” Waarop Slow zei dat hij daar ook voor de eerste maal was “ping”. Nadat die man weg was zei hij dat die man nu ging denken dat hij dom was want natuurlijk kon hij zeggen: “waar Elias ligt”. Na 40 minuten kwam de dokter vragen “hoe” het ging “ping”, toen Slow zei “goed” mocht hij doorgaan “ping”. Daarvoor zit je daar dan je tijd te verdoen! “Ping” was dan hun liftbeurt. Gelukkig zei de lift in de ondergrondse parking “pingping”.
 
En al diegenen die het nu op hun systeem gekregen hebben van al die “ping”s, kunnen zich dan nu een beeld vormen van de staat waarin mske die parking uit gereden is. Toen ze thuis kwam stond haar pinnekeshaar nog omhoog.