Als je nu de kinderen bezig hoort gaat het enkel over game dit en spelletje dat, knopkes duwen van hier en buttons pushen van daar. En dan denkt mske aan vroeger, toen die spelconsoles nog niet bestonden en de TV pas om 18.00 begon uit te zenden. Wat speelden ze toen?
 
Gisteren had mske ineens weer een visioen van haarzelf met haar broers en het potje met het vlooienspel. Dat ouwe goeie vlooienspel. Hoeveel uren zijn ze daar niet zoet mee geweest. mske heeft besloten dat er hier minstens terug een vlooienspel moet komen.
 
Maar eigenlijk … was er dan veel vroeger nog de domino waar ze samen met Broer mee speelde. Uren en uren hebben ze daarmee versleten. mske heeft een dominospel, maar de dubbel 0 ontbreekt. Eigenlijk wil mske een dominospel ook in huis halen, met dubble 0.
 
Nog zo eentje voor natte dagen! Zeeslag! Een blad ruitjespapier volstond en ze tekenden zelf wat nodig was en ze tekenden zelf hun schepen en waren vertrokken.
 
Ook het ABC spel, maar dat speelde mske dan meer met haar nichtjes of vriendinnen. Je prikte een letter van het alfabet en moest daarmee een lijstje aanvullen met bvb. naam van een land, een stad, een dier, een zaak, een persoon … en daarvoor had je zelfs nog geen ruitjesblad nodig.
 
Ook buiten kon je inventief spelen, met een stuk krijt, of zelfs een stuk van een gebroken postuur, tekende je wat je wou. Je had enkel een schrebber nodig. De beste schrebber bleek de voet van een gebroken bierglas maar dat vond moe gevaarlijk en mske kreeg enkel een lege blinkdoos of een houtblokje.
 
En het hinkelen bestond in verschillende versies. Al denkt mske dat de tweede op verschillende plaatsen op verschillende manieren gespeeld werd. Hier ging het er over om het spel uit te hinkelen en dan een vak op te eisen waar de anderen moesten over hinkelen. Andere versies gekend?

En dan mogen we de knikkers en de bikkels niet vergeten. Knikkeren was niet zo voor mske weggelegd. Bikkelen daarentegen …

Er zijn er waarschijnlijk nog geweest. Maar deze zijn die welke op deze zondagmorgen zo als eersten oppopten in mskes herinneringen.

Hiermee is dan onze stelling van gisterenavond bewezen. Namelijk dat een mens alles kan als hij er maar het juiste hoofd voor heeft. Niet dat er met dat hoofd niets mis is, maar het wou deze keer wel denken aan wat mske ook wou denken … html namelijk.

Was het hem daar nu om te doen? Voor zo een 50% wel, de andere 50% gaat er om dat mske bedenkt dat we deze zaken beter aan onze kleinkinderen door kunnen geven, want als de achteruitgang van deze maatschappij zich verder zet zou het kunnen zijn dat de kinderen van de toekomst wel weer eens een blok ruitjespapier zouden kunnen gebruiken.