Ooit ging ik naar een trouwfeest, nog voor corona. Ah ja, want tijdens corona ging ik niet naar trouwfeesten.

Ik kocht me nieuwe kleren met een bloes in een kleurtje dat ik nog nooit had, iets oranje-rozig. Eens ter plaatse zei men: “oh, jij hebt een oranje bloes” en ze giechelden, maar man die giechelden als pubers.

Tot mijn grote verwondering had de hele dichtstbijzijnde familie om middernacht ineens een hemd of bloes in zowat dezelfde kleur aangetrokken waarop men me nogal schalks vertelde dat dat een gag was omwille van de broer van de bruid die wel eens met een oranje hemd durft op te duiken. De bruid had gezegd: “alles wat je wil, maar geen oranje” dus vonden ze dit gezamenlijk erg grappig.

Ik heb die bloes één keer aan gehad. Ze ligt nu bij de spullen voor de Kringwinkel.

En weet je wat ik toen tegen Luc had gezegd? Juist, jawel. Maar die keer hebben we dat wel écht gedaan ook.