Zoek
We stonden ergens aan een rijweg, het evenement waarvoor we daar waren zat aan zijn einde en ik moest even iets doen en neen, het was niet wat je denkt. Ik vroeg Luc om even te wachten.
Toen ik terugkwam, was hij weg. Zomaar weg, zonder boe of bah, zonder te verwittigen. Waar was hij nu? Zou hij misschien al onderweg zijn naar de auto?
Ik pakte mijn telefoon, geen verbinding, enkel een bericht dat mijn laatste bericht van 10u10 geleden was. Ik stapte over het smalle pad en probeerde het verder nog eens, met hetzelfde bedroevende resultaat.
Ik zette er een stevige stap in en probeerde nog eens. Niks aan te doen.
Toen zette ik het op een lopen. En ik werd kwaad op Luc en hoe verder ik liep hoe kwader ik werd. En bij de volgende bocht dacht ik: “Die auto stond toch zo ver niet” … en ik deed mijn ogen open.
Luc was niet weg, die was gewoon al op en beneden, ik zou die eens goed zijn levieten gaan lez…
Gelukkig voegde ik de daad niet bij het woord. Want waarom was ik nu zo kwaad? Zo kwaad dat ik waarschijnlijk geen vriendelijke goeiemorgen zou zeggen?
Mijn verstand kwam wel rap bij zijn positieven en ik ging terug liggen wachten tot mijn gevoel dat ook zou doen?
Toen ik de eetplaats binnenstapte, begroette ik Luc op normale wijze en zei: “Nu heb ik toch vies gedroomd sé”.
petergreyphotography
Ha! Mooi verteld! Soms zijn dromen zo realistisch! En Luc is er nog genadig afgekomen. Ik had ooit een vriendin en… enfin, laat ik het erop houden dat ik blij was dat ik die rolstoel voor een acceptabel prijsje weer van de hand heb kunnen doen. 🙂
ms
Wakker worden met een bedrukt of verdrietig gevoel en dat gevoel nog uren meeslepen in de dag maakte ik wel al meer mee. Dan moet je je constant voorhouden dat er geen reden toe is.
De kwaadheid liet zich sneller verdrijven, gewoon omdat het zo absurd was.
Gelukkig maar dat je die rolstoel nog voor een acceptabel prijsje weer van de hand kon doen. Hij zou wat meer plaats ingenomen hebben dan de drie wandelstokken die ik ooit kocht toen ik de eerste keer een aanvaring met mijn artrose kreeg. Die staan nu in een grondvaas, samen met een paraplu, voor in geval dat.
bertjens
Goed verteld, ik geloofde het bijna.
Dit kan zo realistisch zijn, ik snap het helemaal. Zelfs als je wakker bent twijfel je nog.
ms
De droom leek dan ook heel erg reëel, zo dat het ontwaken niet in schok ging maar een logisch gevolg leek.
Luc zou nogal geschrokken geweest zijn, moest ik onmiddellijk opgestaan zijn.
Suskeblogt
Soms is de grens tussen dromen en wakker worden heel erg dun. Dan denk je even dat het echt gebeurd is.
ms
Dat gebeurde hier dus, zo zonder overgang.
Meestal, bij nachtmerries, word je met een schok wakker en denk je opgelucht dat het maar een droom was.
Maar als het zo geleidelijk van het ene in het andere overgaat, is dat een ander verhaal.
elsjeveth
Oei dat was een echte nachtmerrie. En zo boos wakker worden dat is geen goeie start van de dag. Gelukkig ben je even op adem gekomen voordat je Luc de volle laag gaf. Toch nog een goeie dag geworden
ms
Gelukkig was mijn verstand sneller wakker dan mijn opstaan.
Matroos Beek
Sommige dromen zijn zo levend dat ze een hele dag op het gemoed kunnen werken. Het is lang geleden dat ik zo droomde.
ms
Het moet echt niet te vaak gebeuren. Tenzij je natuurlijk erg vrolijk wakker wordt. Dat kan ook.
willyfotoblog
dromen zijn bedrog, alhoewel ik daar soms aan twijfel
knap verteld !
prettige dag
ms
Dank je. Soms heb je een vermoeden vanwaar het zou kunnen komen en soms kan je er geen touw aan vastknopen.
meninggever
Mijn dromen van deze soort bewegen zich vaak in of rond oude werkkringen….Ook dat is soms niet fijn….:)
ms
Oude spoken zijn bezworen, denk/hoop ik. Enkel dat ene steekt een tweetal keer per jaar de kop op, al heb ik er dit jaar geen noemenswaardig probleem mee gehad.