Zoek
Wat je de laatste paar jaar als antwoord kan krijgen nadat je op een rommelmarkt de door jouw gekende prijs aan de eventuele kopers vertelt en die eventuele kopers niet in hun nopjes zijn omdat het afbieden -wat meer op gebedel en gezaag en gezeur begint lijken- niet het door hen gewenste vervolg krijgt?
Het gebeurt meer en meer dat één of andere dan zegt:
Ség, het is toch maar een rommelmarkt!
Net of je voor goede dingen een rommelprijs moet vragen.
Als er dan zo ene nóg verder gaat en brutaal zegt: “Awel, dan gaat ge’r toch nog lang mee blijven zitten” halen wij onze schouders op, al denk ik dan wel dat het door hen gewenste tóch geen brood eet.
Gelukkig zijn er ook de anderen, zij die plezier hebben als ze iets vinden en begrijpen dat het plezier van een rommelmarkt er in zit als zowel de koper als de verkoper denken een goed zaakje gedaan te hebben. En voor die mensen zou ik het wel blijven doen.
Maar nu heeft een rommelmarkt, wat ik ooit plezierig vond, zowel als koper als als verkoper, echt wel veel van zijn glans verloren.
De meeste kramen verkopen kleren, of nieuwe spullen zoals DVD’s, CD’s en spelletjes. Iets interessant vinden lukt soms nog wel, mits goed uitkijken, maar het is veel minder dan vroeger en het is zonde als je ziet hoe boeken er bij sommige rommelmarktkramen bijliggen en/of behandeld worden.
En, behalve het ene zeer gegeerde artikel, dat geen rommel is maar dat ik hier niet wil vermelden omwille van mogelijke herkenbaarheid, zijn wij van bijna al onze rommel vanaf, al is er daarvan dan een groot deel bij kringwinkels en containerpark beland. En daar ben ik niet kwaad om.
We vullen de stand dan aan met boeken, waarvan we weten dat we ze op boekenmarkt heel waarschijnlijk niet meer zullen verkopen.
En al zitten die boeken nog steeds mooi geordend in de dozen, we verkopen ze dan wel voor een appel en een ei.
meninggever
Wij zijn zoekers…rommelmarkten en kringloopwinkels dan onze bestemmingen. Ik kijk heel specifiek naar zaken van interesse en natuurlijk op dat terrein ‘Rembrandt’s’ voor een prikkie…Of bijzondere boeken. En ik vind ze vaak ook. Heb geduld, hoef niks, allemaal leuk als er iets tussen zit dat… We hebben ook diverse malen zelf op rommelmarkten gestaan met wat spullen. Samen met een lieve vriendin die daar altijd lol in had. Nou die lol ging er bij ons toch snel af. Wat een vervelende mensen heb je soms tussen het ‘koperspubliek’. Voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten en soms geen geduld hebben bij het door jou uit te pakken spul. Men staat er al aan te trekken voor je het goed en wel hebt kunnen uitstallen. Altijd mekkeren over de prijs, de helft bieden of minder. Wij gunnen hen (dit type koper) de lol niet en zijn dan onverbiddelijk. Maar er waren ook erg aardige lieden die soms hele dozen games of dvd’s overnamen voor een aardige prijs. Maar het gezeur stond mij op enig moment zo tegen dat ik heb gezegd er mee te stoppen. Vrouwlief kan er wat beter tegen.
ms
Veel plezier is er inderdaad niet aan. Luc heeft zo ooit eens aan ene gevraagd of hij een bod op de volledige auto wou doen. Die had toen zélf de deur open getrokken.
Toen hebben we een jaar geen rommelmarkt meer willen doen. En daarna kwam corona en lag het sowieso stil.
Maar ik wil ze wél blijven doen op voorwaarde dat alle rommel vervangen wordt door boeken die te oud zijn voor de boekenmarkt maar nog niet oud genoeg voor brocante. Die lokken die opkopers zo niet.
elsjeveth
Je hebt ze er altijd tussen, de zeikers en zeurders, daar ontkom je niet aan helaas.
Zelf sta ik altijd aan de andere kant van de kraam (als koper dus) en vind het een leuke bezigheid een beetje de kraampjes afstruinen en dan ineens iets zien waarvan je denkt… ja daar staat mijn naam op.
Afdingen durf ik niet. Maar als men een buiten proportie prijs vraagt loop ik door, dan is het niet voor mij denk ik dan.
Laatst sneed ik daar figuurlijk mee in de vingers. Op de meimarkt zag ik drie ornamenten voor in de tuin. 25 euro op het prijskaartje.
Naar mijn idee teveel. Ik liep door en even later dacht ik, doe niet zo suf je vindt het toch mooi.
Terug naar de kraam, helaas: een andere koper, die zei voor 15 euro neem ik ze mee.
En hoepla verkocht…
ms
Dat afdingen zit niet in onze genen. We hebben het nooit geleerd.
Tegen afdingen heb ik niks, daar kan ik mee om, maar het is soms geen afdingen meer, maar eerder haast eisend zelf een prijs bepalen, die zo laag is dat je het beter gratis weg kan geven. En dat zint me niet.
Suskeblogt
Je hebt altijd van die mensen die willen afdingen tot het zowat gratis is. Het is al een tijdje geleden dat ik nog eens naar een rommelmarkt ging om te snuisteren. De laatste jaren vind ik er niets meer aan. Interessante spullen zullen elders aangeboden worden vermoed ik zoals internet.
ms
Soms vind je nog wel iets naar je gading, maar het is zoeken als naar een naald in een hooiberg.
Een paar keer vond ik nog wel een interessant boek voor een mooie prijs, maar veelal zijn die boeken gescheurd of vuil, gewoon omdat de verkopers er geen zorg voor dragen.
Omwille van dat geding tot de laatste knoop hebben wij het meeste van onze “rommel” naar de Kringwinkel gebracht. En daar kopen ze het dan wel voor de gevraagde prijs.
Wat we ook al meemaakten is dat ze, als ze hun zin niet krijgen, het ding gewoon teruggooien. Maar dan écht smijten.
Dat is ook mijn ding niet, daar kan ik ook binnenwaarts kwaad om worden.
bertjens
Lang geleden dat ik er was maar ik herinner met het gepingel nog. We vonden het beschamend.
Op Marktplaats is het het niet veel beter, reden waarom ik er niet meer op kik.
ms
Marktplaats en 2dehands bekijk ik quasi nooit.
Er zelf iets verkopen zit er niet in. Er iets kopen deed ik denkelijk een keer of twee.