Na onze laatste tussenstop vingen we de thuisreis aan.

Niet over de E40 omwille van de werken aan de Viaduct van Vilvoorde. We reden over Sint-Niklaas naar Willebroek, omdat we op dat uur ook niet op de Antwerpse Ring willen zijn.

Neen, daar namen we ook de A12 niet, want die vervoegt de Ring van Brussel ook nog voor dat Viaduct van Vilvoorde.

Van Willebroek reden we dus naar Mechelen, waar de Mechelsesteenweg ook onderbroken was en we met een omleiding te maken kregen.

We wilden gewoon naar de E19, zo simpel is dat.

Maar dan las ik:

Uitslaande brand aan loods bij Brussels Airport: rookpluim van kilometers ver te zien

Op Google Maps kleurde de Ring rond Brussel al bloedrood en ik opperde dat we misschien beter de afrit Zemst konden nemen om zo via Steenokkerzeel of via Muizen en Kampenhout-Sas te rijden.

Eens de afrit Zemst genomen, werd het Muizen en Kampenhout-Sas. De richting Steenokkerzeel zat ook al dicht geslibd.

Onderweg werden we ingehaald door een politiecombi die met gillende sirene en zwaailicht in supersnelle vitesse voorbij stoof en ik dacht: “oh oh, dat is niet goed”.

Dat was het ook niet. Op de rotonde in Kampenhout-Sas lag een mestkar op zijn zijde, de tractor stond nog op zijn wielen en een politieman stond papieren te controleren. Ook was een politie-agente het verkeer -in de richting Mechelen- aan het regelen. Al bij al kwamen wij er nog goed voorbij, na een klein beetje voorzichtig aanschuiven.

En ineens besefte ik dat het ondertussen al uren geleden was dat we nog aten. En ik besefte ook dat ik geen zin had in boterhammen. En ik besefte ook dat drie keer op een dag uit eten Baskuul niet blij zou stemmen. En ik besefte nog meer.

Ik zei: “Eigenlijk wil ik pannekoeken”. “Luc antwoordde dat hij niet zo direct een tearoom kon bedenken die op dat uur nog open zou zijn. Maar ik had het al hélemaal uitgedokterd.

We namen de afrit Landen, we reden de Colruyt binnen, kochten een pak kant-en-klare pannekoeken, warmden die thuis op en gelukkig heb ik ooit eens in een bevlieging van je-weet-maar-nooit een spuitbus crème fraîche gekocht.

Te weten dat ik tegen de kant-en-klare pannekoeken ben en ook tegen spuitbussen met crème fraîche. Die zijn écht enkel en alleen voor de gevallen van je-weet-maar-nooit.

Nadat we -eindelijk- thuis, na twee pannekoeken -ik moet ook aan de gemoedsrust van Baskuul denken- eindelijk rustig gezeten de nieuwsberichten gingen lezen, kwam ik tot de slotsom dat we toch geluk hadden dat we niet over Steenokkerzeel gereden waren. Want wat las ik?

Burgemeester Kurt Ryon van buurgemeente Steenokkerzeel liet een bericht plaatsen op de gemeentelijke Facebookpagina.”De brand situeert zich in een loods op Brucargo in Machelen, niet in Steenokkerzeel”, zegt Ryon. “Maar door de wind komt de rook onze richting uit. We vragen dan ook aan de inwoners van Melsbroek om deuren en ramen gesloten te houden en de ventilatie uit te schakelen.

Dan is een keer iets minder gezond eten toch beter dan wie-weet-wat te gaan inademen.

Ik dacht dat ik die avond vroeg in bed zou gelegen hebben, maar uiteindelijk voelde ik me helemaal niet moe. We hebben toch maar besloten om op onze normale tijd in bed te gaan.