Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Decathlon alarm

De zwembrillen! Daar was wat mis mee. Om welke reden dan ook, heeft de verplichte rustperiode de zwembrillen geen goed gedaan. Luc zwom constant in de mist, terwijl de mijne eerder bewolkt was. En er was geen verhelpen aan.

“Geen op sterkte meer!” besloot ik. Die sterkte was eerst en vooral al niet correct geweest en die brillen waren te duur. Het idee voor een grote duikbril met mijn gewone bril er onder voerde ik af. Wegens belachelijk.

We gingen elk een zwembril halen bij Decathlon en stonden daar te passen en te kijken, wat niet zo eenvoudig is, want het is nogal omslachtig als je telkens je bril moet op- en afzetten.

Gaat daar ineens een alarm af. Ik werd licht ontstemd want waarom moet men altijd beginnen blèren als ik in de buurt ben? Dat vragen mijn oren dan wel aan mij en niet aan diegene die blèrt.

“Iemand die naar buiten wandelde met de beveiliging er nog aan” dacht ik … tot iemand van Decathlon kwamen zeggen dat er echt brandalarm was maar dan wel om te oefenen. En wij allemaal -rapraprap- naar buiten …

… en daarna terug naar binnen om te herbeginnen. Bril op, bril af, bril op, bril af, …

Eigenlijk ging het meer over Luc. Ik zie, ik pas, ik ben content. Bij Luc lukte het niet zo goed. We hadden professionele hulp nodig. En daar kan je bij Decathlon niet over klagen. Behulpzaam zijn ze. Maar ook zij moesten even uitdokteren hoe het kwam en wat de reden was dat hij problemen ondervond.

Alles wat bij de versterkte glazenbril werd aangeraden rieden ze af, terug naar de regels zoals ik ze vroeger had gekend. Maar! Ze hebben ook speciale opbergdozen voor die zwembrillen om hem te beschermen en te verluchten.

Ik zag die, bekeek die en dacht: “Azo een doodskist! Die kan niet meer bij in de zwemzak” maar ik zei dat ik hem wel in de brillenkas van de andere zou steken.

Was dat hele verhaal nog niet hilarisch genoeg, breekt de kassierster de printer nog even uit omdat die weigerde ons ticket af te printen. Niet dat ze ze stuk deed of zo, ze haalde ze gewoon helemaal uit de houten plank.

“Dat is voor het zwart geld” zei Luc en we liepen al lachend en zonder alarm met twee -betaalde- zwembrillen de deur uit.

Wordt vervolgd …

Previous

Moeilijk om organiseren

Next

Stoelendans

11 Comments

  1. Van een zwembril op sterkte had ik nog niet gehoord. Ik ben benieuwd naar het vervolg.

    • ms

      Niet te veel verwachtingen koesteren voor het vervolg. Het is gewoon wat het is, een vervolg zonder spannende voorvallen. 😉

      Die bril op sterkte kochten we nadat we eens staan sukkelen hadden met het lezen van het nummertje op de opbergkastje.

      Gelukkig waren toen de kleindochters er bij, maar sedertdien bekijken we sowieso de hoeveelste gang en het hoeveelste kastje (ah ja, want bij het buitenkomen van het kleedhokje heb ik mijn bril al niet meer op).

      Maar die brillen zijn niet aan te bevelen. De sterkte klopt niet.

  2. Gelukkig ging het alarm niet af toen jullie naar buiten gingen. Het was al gek genoeg.

    • ms

      Moest dat gebeurd zijn had ik de omstaanders gevraagd om me te pitsen om te zien of ik wel wakker was … Oei neen! Stel dat die dat allemaal tegelijk gingen doen.

  3. Wat een verhaal, lachen!
    Nu maar hopen dat de brillen voldoen. Met doodskist en al. 😆

    • ms

      De brillen zijn ingezwommen, gisteren. De doodskisten kochten we woensdag niet. We wilden die in onze vorige opbergdoos.

  4. Nog nooit gehoord van zwembrillen op sterkte.
    Dat was me het dagje wel daar in Decatlon!
    Ik moest wel lachen, je vertelt het weer zo leuk.

    • ms

      Efkes rap een nieuwe bril gaan kopen duurde in dit geval wel iets langer.

      Die brillen op sterkte vind ik weggesmeten geld. En onder water moet ik toch niks lezen.

  5. elsjeveth

    Een theater voorstelling is er niets bij.Bril op bril af, alarm af, winkel uit winkel in.
    Uiteindelijk met bril en een gezonde lach de winkel verlaten wie wil dat nu niet

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén