Ge moet niet hamsteren, er is voorraad genoeg”.

Goed, wij begrepen dat, wij hamsterden niet. Maar waarom geraakt die “voorraad genoeg” dan niet tot bij ons?

We hadden geen diepvriezer, dat hadden wij niet nodig vonden we, tot we net vóór de griepepidemie beslisten om toch maar een kleine te kopen. We moesten eens ziek worden. Dan hadden we toch voor meer dan een week voorraad in huis. Of we konden al eens ijsjes meebrengen. Of ja … weet ik veel.

Om drukte in de Colruyt te vermijden activeerden wij Collect & Go en plaatsten een bestelling, vorige maandag af te halen. Niet dat wij op die manier gaan hamsteren, neen.

De Collect & Go liet ons op zaterdag al weten dat ze het niet haalden. Ze konden die bestelling voor maandag niet garanderen, maar ik kon natuurlijk wel in de winkel binnen gaan … Ik legde maar eens uit van een longcapaciteit van 80% én van een verhoogd risico op bronchitis. Ze begreep het. Maar ik moest dan wel de bestelling opnieuw doen en de data in het oog houden.

“Die hamsteraars hadden gelijk” flapte ik er uit “het zijn idioten maar ze hadden gelijk”. Over dat gelijk gaf ze me gelijk, over dat van die idioten zweeg ze. Ze mag ook de klanten niet afvallen natuurlijk.

Ik vulde mijn bestellijst opnieuw in en keek de openstaande data na. De enige mogelijkheid was komende vrijdag maar dan wel in Tienen. Ik bestelde.

Dan blijkt dat ik geen vlees kan krijgen. Mogelijk zijn ook nog andere dingen niet beschikbaar. Wat? Dat lijkt wachten op Sinterklaas. Als het de spaghetti is, tot daar aan toe. Als het de aardappelen zijn is dat iets minder tot daar aan toe. Als het de wasverzachter is, maak ik er wel zelf, ik vond enkele manieren op internet.

Gisteren contact met Zoneke. Die zit echt zonder wc-papier. Niet te vinden. En die woont niet echt in het zogenaamd achtergelegen Landen. Wij hadden bij de aanvang van de hamstering nog één pak gekocht. Ik vond dat toen kunnen … met nog twee rollen in huis. Ze keken toen net of we inhalig waren.

Wat mij dan stoort is het feit dat ik in 1975 getrouwd ben en altijd -en zo goed als enkel- bij Colruyt mijn aankopen deed. Trouw wordt inderdaad beloond, ouwe seut. En dat terwijl dit blog vol staat met lofbetuigingen voor -inderdaad- de Colruyt.

En inderdaad, ik ben niet het begin en niet het einde van het universum. En het is voor die mensen ook niet makkelijk, dat besef ik ook wel. Maar dan hadden ze ons óók moeten laten hamsteren. Neen, ze stuurden berichten de wereld in waarbij een logisch denkend mens weet dat het waar is, maar ondertussen staan de brave echt weer voor idioot en worden genegeerd en nog scheef bekeken mocht je al eens een opmerking maken. Het zijn zij weer die de moeilijke zijn.

Ik zocht een alternatief voor dat vlees. We kunnen ons menu zo samenstellen dat we maar elke twee dagen een stukje vlees eten, we eten het toch al erg weinig, maar toen gingen ze het over complete lockdown hebben. Ik vond een alternatief, bestelde en ga dat vandaag halen.

Wat vrijdag brengt, zien we wel.

Maar er is toch een sprankje hoop in de sombere tijden. Luc moet, omwille van dat verhoogde bronchitis-risico Broncho-Vaxom nemen, als volgt: de eerste tien dagen van de maand gedurende drie maand, drie maand niet, de eerste tien dagen van de volgende drie maanden, drie maand niet, enz …

Hij had een voorschrift nodig voor 1 april. Hij belde de dokterspraktijk. Ze gaan het opsturen. Hij wou hen nog een briefomslag met postzegel bezorgen, maar dat hoefde niet.

“Niets aan” zou je zeggen, maar dat is het niet. Het was echt zulk een lichtpunt in deze periode van “trek uwe plan” dat wij beiden ontroerd waren door zulk een kleine geste.