Bij alle hedendaagse schrijvers die, naast hun losstaande romans, ook nog met een of meerdere vaste hoofdpersonages in zee gaan, dat of die in meerdere boeken opduikt of opduiken, loopt er in deze opeenvolgende boeken een rode draad doorheen deze verhalen, die op die manier wel afzonderlijk te lezen zijn, maar toch enige volgorde vergen om compleet mee te zijn.

Dat is allemaal heel goed voor de verstokte liefhebbers, die telkens opnieuw het allernieuwste boek aan hun bibliotheek toevoegen, maar dat houdt geen rekening met de lezer die het boek pas koopt als het in een of andere Kringwinkel in de rekken staat.

Zo kan het gebeuren dat je toevallig de vier eerste verhalen uit de reeks in handen krijgt én het zesde. In dat laatste verwijzen ze dan naar een paar voorvallen uit het vijfde. Je weet in grote lijnen wat ze bedoelen maar je snapt het niet echt. Snap je?

En dan krijg je het vijfde in handen en dan denk je dat ze je nog wat moeten vertellen zodat het past tussen het vierde en het zesde. En als je betreffend fragment gelezen hebt, voel je eigenlijk de nood om het zesde te herlezen, want: “hoe zat dat nu ook weer?”

Jammer genoeg kan je ze in de Kringwinkel niet op volgorde kopen.